Οι σαρκικές ηδονές

Εισαγωγή

Ξεκινώντας την πραγματεία μου αυτή, θέλω να διευκρινίσω ότι οι απόψεις που παρουσιάζω δεν είναι της επίσημης Ορθοδοξίας η οποία συχνά πυκνά παρουσιάζει διαφωνούντες Ιερείς επί των σχετικών. Είναι όμως στο πνεύμα της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΘΕΟΥ και τα περισσότερα που παρουσιάζω είναι αυτά που διδάσκουν Γέροντες σε πολλά μοναστήρια της Ορθοδοξίας. Εμπεριέχονται οι δικές μου απόψεις οι οποίες είναι υποκειμενική εκτίμηση για την ορθότητα των ενεργειών που ενδείκνυνται ως οι πιο πλησιέστερες στο ΜΗ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙΝ αλλά και στις ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΘΕΟΥ περί των ηδονών.

Οι ηδονές δόθηκαν ως απόλαυση στον άνθρωπο και αν ήταν αμαρτωλές τότε απλά ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΝΟΝΤΑΝ. Δεν δόθηκαν μόνο για αναπαραγωγή όπως νομίζουν ορισμένοι και σε αυτό συναινεί το γεγονός της τιμητικής περιτομής του Αβραάμ ο οποίος ΝΙΚΗΣΕ τον Εωσφόρο στην σχετική δοκιμασία που επεβλήθη από τον ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΑΠΟΣΤΑΤΗ ΑΡΧΟΝΤΑ.


Γιατί ζητήθηκε η αγνότητα

Η αγνότητα είναι ζητούμενη και ΤΗΡΕΙΤΑΙ τόσο στα Ορθόδοξα όσο και στα Καθολικού τύπου Μοναστήρια. Είναι όμως ΑΠΕΙΡΩΣ πιο σημαντική στα Βουδιστικά και ΣΕ ΟΛΑ τα Μοναστήρια τύπου Παγόδας. Έτσι βλέπω σήμερα να εξέρχονται ψευτοδιδάσκαλοι από τα Μοναστήρια αυτά και ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ την αγνότητα να προσπαθούν να διδάξουν. Βεβαιότατα υπάρχει άπειρος αριθμός που τηρεί την σχετική εντολή και φέρει το δικαίωμα διδασκαλίας το οποίο διαφορετικά ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ. Αναφέρομαι στις ανατολικές διδασκαλίες.

Εδώ κάπου θέλω να διευκρινίσω ότι αν δεν υπάρχει η αγνότητα κατά την είσοδο στα Μοναστήρια αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ αρκεί να δοθεί ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΡΚΟΣ ότι αυτή θα τηρηθεί από την μέρα εισαγωγής και μετά. Στη συνέχεια η κατάσταση αυτή λέγεται κατάσταση αγνότητας και ορίζει την ΑΠΟΥΣΙΑ σαρκικής επαφής.

Τα αίτια που ζητείται αυτή είναι πολλά και θα παρουσιάσω την θέση της Ορθοδοξίας και το αίτιο ζήτησης της αγνότητας προ του γάμου το οποίο εξιτάρει πολλούς πιστούς και διώχνει ακόμη πιο πολλούς από την εκκλησία χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει λόγος. Απλά αποτελεί μια φτηνή δικαιολογία.

Η αγνότητα στα Μοναστήρια ζητείται γιατί εκεί όλοι αφιερώνουν την ζωή τους στον Θεό. Στόχος τους είναι η τελείωση(τελειοποίηση της ψυχής) και έτσι πρέπει να μείνουν απερίσπαστοι εκεί όπου έχουν ορίσει την ζωή τους, στην μοναξιά και στην προσευχή στους χώρους ενός Μοναστηριού αλλά και έξω από αυτό αφιερώνοντας την ζωή τους στον άνθρωπο. Αυτό ισχύει τόσο στην Ορθοδοξία όσο και στις άλλες θρησκείες ή αιρέσεις.

Από την αρχαιότητα ο Θεός όρισε ότι όταν κάποιος θελήσει να φτάσει στην τελείωση πρέπει να εγκαταλείψει την οικογένεια. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψει την οικογένεια τόσο των γονέων όσο και την πιθανότητα να χτίσει ο ίδιος μια οικογένεια. Αν κάποιος δεν θελήσει οικογένεια τότε πρέπει να φροντίσει να μην παντρευτεί και να διατηρήσει την αγνότητα μέχρι το τέλος της ζωής του. Ταυτόχρονα να αφιερωθεί στην προσευχή και να ενταχθεί σε ένα μοναστήρι στο οποίο θα παραμείνει μόνιμα.

Στην περίπτωση των γάμων για να επιτευχθεί η τέλεια ένωση για την οποία θα μιλήσω παρακάτω, ο Θεός από τα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης ζήτησε τα ζευγάρια που φτάνουν σε σαρκική επαφή να μην χωρίζουν. Ο Θεός ΠΟΤΕ δεν ήθελε τα διαζύγια αφού αυτά ορίζουν καταστάσεις δυστυχίας.

Η αγνότητα των Ιερέων καθώς και των Μοναχών ΟΛΩΝ των θρησκειών ζητείται γιατί έτσι αυτοί θα ορίσουν εκείνη την θέση στην θνητή τους ζωή που οικογένειά τους θα είναι ΟΛΟ το κοινωνικό σύνολο που τους περιβάλλει. Έτσι θα έχουν την δυνατότητα να μην εμφανίζουν ιδιοτέλεια προς τα μέλη της οικογένειας και θα μοιραστούν αφιερώνοντας ΟΛΗ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ στον συνάνθρωπο και ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΣ ΑΓΑΠΗ.

Αυτή ήταν η διδασκαλία περιληπτικά του Θεού περί του δρόμου του Μοναχισμού και σε κάθε περίπτωση που ρωτήθηκε απάντησε ότι τον ευαρεστεί τόσο ο δρόμος του Μοναχισμού όσο και της οικογένειας αρκεί ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να είναι ΔΡΟΜΟΣ ΑΓΑΠΗΣ. Θυμίζω εδώ τα λόγια του ιερού Χρυσόστομου που είναι ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια.

Τον Θεό δεν τον ενδιαφέρει μέσα από ποια θρησκεία θα φτάσει κάποιος στον Μοναχισμό και στην Αγιότητα και ορίζει αυτήν ΠΑΝΔΙΚΑΙΑ τόσο για τους Ορθοδόξους όσο και για τους Μοναχούς των άλλων θρησκειών και αιρέσεων. ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ όλοι οι Μοναχοί που θα γίνουν Άγιοι, δηλαδή Άγγελοι Κυρίου μαθαίνουν αν δεν βρίσκονται στην Ορθοδοξία, ότι ο Ορθός Δρόμος βρίσκεται σε αυτή και τους δίνεται η ευκαιρία να αποφασίσουν αν θα μείνουν στην πίστη που βρίσκονται ή αν θα προχωρήσουν στην πίστη την Ορθόδοξη. Αν επιλέξουν την Ορθοδοξία δεν τους ζητείται να βαπτιστούν, αλλά να χειροτονηθούν Ιερείς της Ορθοδοξίας ή Καθολικοί Ιερείς αν δεν υπάρχει κοντά Ορθόδοξος Ιερέας που να έχει τουλάχιστον τον βαθμό του Αρχιμανδρίτη. Οι Αρχιμανδρίτες βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αφού καλούνται να χειροτονήσουν αν και δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα και συχνά αναγκάζονται μετά από Αγγελική επικοινωνία που επιτρέπεται ειδικά για αυτό το σκοπό και χειροτονούν Ιερείς. Αν κοντά βρίσκεται κάποιος που φέρει τον βαθμό του Δεσπότη τότε χειροτονεί σε τρεις ημέρες τους αλλόπιστους Μοναχούς σε Δεσπότες κατά πως έγινε σε πολλές περιπτώσεις Αγίων από τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού. Σε κάθε περίπτωση αρχικά τελείται η βάπτιση παρά το γεγονός ότι τους έχει ειπωθεί από τους Αγγέλους ότι είναι περιττό αυτό. Οι Αρχιμανδρίτες ή Δέσποτες που χειροτονούν λαμβάνουν τα εύσημα γιατί πράττουν ΟΡΘΑ αν και ουσιαστικά η βάπτιση καθώς και η χειροτονία έχουν ήδη επιτευχθεί από τους Αγγέλους. Έτσι οι Ορθόδοξοι Ιερείς δοκιμάζονται και πρέπει όχι μόνο να δεχθούν τον αλλόπιστο, αλλά να τον χειροτονήσουν και να του φερθούν με αγάπη. Έτσι κερδίζουν με το σπαθί τους και οι ίδιοι την Αγιότητα και φυσικά η Αγγελική επικοινωνία έχει επιτραπεί γιατί ήδη είναι γνωστό ότι και αυτοί έχουν φτάσει σε κατάσταση Αγιότητας.

Εδώ κάπου θέλω να τονίσω ότι η αγνότητα δεν είναι προαπαιτούμενη για να φτάσει κάποιος στην Αγιότητα, αλλά πρέπει να τηρείται από την μέρα που θα μπει κάποιος σε Μοναστήρι. Βέβαια στην Ορθοδοξία δεν έχει δικαίωμα να χειροτονηθεί αυτό το άτομο σε Αρχιμανδρίτη και συχνά πολλοί χάνουν την Αγιότητα γιατί παρουσίασαν υποκρύπτουσα ιδιοτέλεια και έκρυψαν το γεγονός ότι δεν διέθεταν την αγνότητα. Η ιδιοτέλεια της εξύψωσης ιεραρχικά αποτελεί το γεγονός που τους υποβιβάζει στα μάτια του θεού.

Σχετικά με την περίπτωση της παρθενίας προ του γάμου ισχύουν και άλλα που έχει ορίσει ο Θεός και έχουν σχέση με τον Μισθό αιωνίου ζωής. Η διατήρηση της αγνότητας αλλά και η συζυγική πίστη ορίζουν το 100% του Μισθού της αγνότητας. Αν τηρηθεί η συζυγική πίστη μετά τον γάμο τότε το κάθε άτομο που τήρησε αυτή λαμβάνει το 70% και αν έχει κάποια πίστη λαμβάνει Μισθό ανάλογα με τα έτη συζυγικής πίστης ή τα έτη που ζει χωρίς σαρκική επαφή.

Οι Ιερείς συχνά πιέζουν για την διατήρηση της αγνότητας χωρίς να ξέρουν τα σχετικά αλλά γνωρίζοντας ότι είναι Προτροπή ΚΑΙ ΟΧΙ Εντολή Θεού για την διατήρηση της αγνότητας.

Όταν αυτή συνδεθεί με την συζυγική πίστη και διατηρώντας τα σχετικά δεν υπάρχουν εγκλήματα που θα προκύψουν από ζηλοτυπίες και μοιχείες καθώς και κάθε απιστία που θα παρουσιαστεί. Ο Θεός θέλει το ΤΕΛΕΙΟ και να οδηγηθούμε ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ σε συνθήκες ΤΕΛΕΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ. Αν δεν μπορεί κάποιος να διατηρήσει την αγνότητα καλό θα είναι να διατηρεί την συζυγική πίστη και αυτό είναι το ιδανικό.

Οι συνθήκες τέλειας ένωσης επιτυγχάνονται με την διατήρηση της αγνότητας οπότε είναι και πιο εύκολο να επιτευχθεί αυτή, αφού υπάρχει η αποκλειστικότητα του συντρόφου. Σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει φόβος ότι το ταίρι θα αναζητήσει την πρώτη αγάπη που ΟΛΟΙ αποδέχονται ως την ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ. Αυτό είναι που θέλει ο Θεός. Θέλει την ΜΙΑ και ΔΥΝΑΤΗ ΑΓΑΠΗ που θα ορίσει ΜΙΑ ΤΕΛΕΙΑ ΕΝΩΣΗ κατά την οποία τα θέλω του ενός συντρόφου είναι θέλω και του άλλου. Αν δεν τηρηθεί η αγνότητα τότε το ζευγάρι πρέπει να δημιουργήσει και πάλι τις συνθήκες τέλειας ένωσης ορίζοντας την συζυγική πίστη στο επίπεδο που ΚΑΝΕΙΣ από τους δύο συντρόφους δεν θα γυρίσει να κοιτάξει άλλο ταίρι. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται και η αγάπη ανέρχεται σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα και όταν συγχωρούνται τα μικρά και μεγάλα λάθη ΑΜΟΙΒΑΙΑ και από τους δύο συντρόφους, τότε ορίζεται η άτυπη συνθήκη εκείνη που ορίζει να γίνει η αγάπη αιώνια. Φυσικά η αγνότητα από μόνη της δεν αρκεί για να οριστεί η τέλεια ένωση, αφού και πάλι οι δύο σύντροφοι πρέπει να συγχωρούν αμοιβαία ο ένας τα λάθη του άλλου.

Η Α' Προς Κορινθίους Επιστολή αναλύει ΤΕΛΕΙΑ την περίπτωση του γάμου αλλά ΔΕΝ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΟΥΝ ΕΠΑΡΚΩΣ οι Ιερείς και διαστρεβλώνουν πολλά περί σαρκικής επαφής τα οποία ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΛΕΧΘΗΚΑΝ και δεν είναι γραμμένα ΠΟΥΘΕΝΑ στα Ευαγγέλια και φυσικά ούτε στις Επιστολές των Αποστόλων. Αυτό έχει συνέπεια να διδάσκουν διάφορες ανοησίες περί νηστείας που αφορά εγκράτεια στην σαρκική επαφή κλπ. Η εγκράτεια βέβαια αν εφαρμοστεί αποφέρει μεγαλύτερες ηδονές αλλά την εποχή της νηστείας είναι υπερβολή να δοκιμάζεται η συντροφικότητα από την μη επιθυμία του ενός να ασκηθεί στην εγκράτεια. Έτσι θα ήταν ορθό οι Ιερείς να συμβουλεύουν σχετικά με την εγκράτεια ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και ΣΕ ΚΟΙΝΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ και τους δύο συντρόφους για να μην γίνονται συμμέτοχοι σε αμαρτήματα που θα προκύψουν από τους συζυγικούς καυγάδες στους οποίους ώθησαν τα ζευγάρια ζητώντας από την κυρία συνήθως να ασκηθεί στην εγκράτεια. Συχνά οδηγούν με τον τρόπο αυτό τις μεν συζύγους σε θλίψεις ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ και τους συζύγους σε μοιχείες αφού δεν επιθυμούν την σχετική άσκηση. Σπάνια βέβαια συναντά κανείς και το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας που ορίζεται από βιασμό της συντρόφου επειδή δεν ενδίδει στις ορέξεις του συντρόφου της θέλοντας να κάνει υπακοή στον Γέροντά της.

Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ ότι οι σύντροφοι πρέπει να απολαμβάνουν από κοινού τον έρωτά τους.


Μερικές βασικές επεξηγήσεις για να γίνουν κατανοητά τα επόμενα κεφάλαια

Στη συνέχεια θα θέσω ορισμένα ερωτήματα τα οποία θα απαντήσω προσπαθώντας να επεξηγήσω όσο το δυνατόν περισσότερο την ανάλυση επί των ηδονών. Θα δείτε ότι θα σας παρουσιάσω μια διαφορετική άποψη από αυτήν που συνηθίζουν οι Ιερείς η οποία ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν θα οδηγεί σε κατάρρευση του Λόγου του Θεού, αλλά ούτε και σε κατάργηση της Ελευθεροβουλίας όπως προκύπτει από διάφορες θεωρίες της Καθολικής αλλά και Ορθοδόξου διδασκαλίας που η τελευταία διαστρεβλώνεται από την άγνοια στην οποία προσκολλώνται ΠΟΛΛΟΙ από τους Ιερείς μας.

Πριν ξεκινήσω θα θυμίσω ότι ο Θεός συμβούλεψε τους ανθρώπους και τους άφησε ελεύθερους να αποφασίσουν πως θα κινηθούν στο θέμα της οικογένειας. Όρισε την συζυγική πίστη ως αυτονόητη με τον ορισμό της Αμαρτίας της μοιχείας και ζήτησε από τους ανθρώπους ΝΑ ΑΓΑΠΟΥΝ ΜΟΝΟ. Οι άνθρωποι θέλησαν και όρισαν την ανυπακοή τους, που σε πολλές περιπτώσεις των ετών της Παλαιάς Διαθήκης ΜΟΝΟ ήταν δαιμονική επιρροή. Θα επαναλάβω για άλλη μια φορά ότι λανθάνουν οικτρά οι Μοναχοί και Ιερείς που νομίζουν ότι μπορεί να δαιμονιστούν. Μιας μορφής μόνο δαιμονισμός είναι δυνατόν να λάβει χώρα και αυτή δεν είναι της μορφής που καθορίζεται από την είσοδο δαιμονίου με άλλο σώμα, που είναι δυνατό να μας ταρακουνάει όπως έχουμε παρατηρήσει σε ταινίες που δείχνουν τους εξορκισμούς των Καθολικών και άλλων αιρέσεων. Είναι η είσοδος ενός κακού πνεύματος(πονηρές σκέψεις) το οποίο είναι ευχές ΜΟΝΟ και ΔΕΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ως παρουσία πλάσματος που κακώς ονομάστηκε δαιμόνιο. Οι ευχές αυτές για τις οποίες θα σας μιλήσω παρακάτω είναι δυνάμεις οι γνωστές ως επονομαζόμενες δυνάμεις του σκότους. Διαφορετικά για να γίνω κατανοητός είναι οι διάφορες μορφές που ΚΑΚΩΣ ονομάζονται μαγείες και δεν εξαιρούνται αυτές που χρησιμοποιούν πολλοί ταχυδακτυλουργοί που είναι σε θέση πράγματι να εξαφανίσουν και να εξαφανιστούν από την όραση των ακροατών τους ΜΟΝΟ. Δεν μπορούν να εξαϋλωθούν ή να εξαϋλώσουν, αλλά μπορούν να ίπτανται και να μεταφέρονται ή να μεταφέρουν με απειροελάχιστες ταχύτητες σε σχέση με αυτές των Αγγέλων αλλά και των ζωόμορφων πλασμάτων μερικά από τα οποία είναι τα γνωστά δαιμόνια.

Στις περιπτώσεις που φαίνεται να εκδιώχθηκε δαιμόνιο υπάρχει κάτι παράδοξο για πολλούς. Επειδή πολλοί Ιερείς πιστεύουν σε δαιμονισμούς και επειδή συχνά η προσευχή μας δεν είναι τόσο δυνατή ώστε να πείσει τον Θεό ότι διαθέτουμε την πίστη και την αγάπη με την οποία έχει ορίσει να θαυματοποιεί, συχνά οι Άγγελοι ταρακουνούν ασθενείς και τους παρουσιάζουν ως δαιμονισμένους για να αναγκαστούν οι πιστοί και να οδηγηθούν σε κάποιο Γέροντα ο οποίος θα έχει την δυνατή προσευχή που απαιτείται. Κατά την διαδικασία του ταρακουνήματος λαμβάνει χώρα ο καθαρισμός του ατόμου από τον Μισθό της Αμαρτίας και το ταρακούνημα αυτό είναι απαραίτητο κατά την διαδικασία που αλληγορικά ονομάζεται «κοσκίνισμα της ψυχής». Με το «κοσκίνισμα» αυτό απομακρύνονται τα οξέα που λερώνουν την ψυχή τα οποία ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ επιτραπεί από τον Θεό θα ορίσουν το κάψιμο των αισθήσεων της ψυχής το οποίο είναι ιδιαίτερα οδυνηρό και αποτελεί την γνωστή μας κόλαση.
Το πιο γνωστό παράδειγμα σε εμένα είναι μίας κυρίας η οποία οδήγησε την κόρη της στον τάφο του "Νυχά" δηλαδή του Αγίου Νεκταρίου και ο ίδιος ο Άγιος Νεκτάριος διαμέσω της αρπαγή του νου, έβαζε στο στόμα της μικρής και ψυχικά ασθενούς τον φόβο του ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ δαιμονίου." Όχι, όχι στον νυχά... μην με πάτε εκεί" έλεγε η μικρή για να αναγκαστούν να πάνε να διώξουν το δαιμόνιο που πίστευαν ότι την είχε κυριεύσει. Η πίστη στον Άγιο αλλά και κάποια Μοναχή εκεί, η οποία θα προσεύχονταν ΜΕ ΟΛΗ την δύναμη της ψυχής της, όρισαν και ο Θεός επέτρεψε να γίνουν τα σχετικά για να θεραπεύσει μία ψυχούλα που έπασχε από κάποιο ψυχικό νόσημα. Θα επαναλάβω ότι ο Θεός θέλει κάποιο ελάχιστο ύψος προσευχής το οποίο συχνά καλύπτεται από τους Αγγέλους και την Παναγία μας, της οποίας οι δεήσεις είναι πολύ ισχυρές. Μερικές φορές δεν αρκεί αυτό και υπάρχουν λίγοι Γέροντες και Μοναχές που έχουν την ψυχική αντοχή και δακρύζουν επί ώρες και μέχρι να πείσουν τον Θεό να θεραπεύσει, κατά πως μας είναι γνωστό από τον Άγιο Νεκτάριο ο οποίος ξημερώνονταν κλαίγοντας εμπρός στην εικόνα της Παναγίας μας την οποία παρακαλούσε να μεσολαβήσει.

Οι σχετικές ευχές των εξορκισμών με ΚΟΡΥΦΑΙΑ αυτή του Μέγα Βασιλείου είναι ευχές που διώχνουν δυνάμεις του "σκότους", δηλαδή χρήση του Λόγου του Θεού για κακούς σκοπούς όπως προήλθε από την αποστασία των πλασμάτων που έδρασαν μέχρι την Σταύρωση του Κυρίου, αφού έκτοτε ζουν εξόριστοι. Διέδωσαν τις ευχές που προωθούσαν το κακό και έδωσαν δυνάμεις, παρά την σχετική απαγόρευση του Θεού στον άνθρωπο και ο Θεός το επέτρεψε γιατί έπρεπε να επιλέξουν τα άτομα που έχουν τις Δυνάμεις αυτές να μην πράττουν κακό. Είναι πολλές οι περιπτώσεις που τους μίλησε ο ίδιος ο Θεός και τους ζήτησε να μην κάνουν καμία χρήση των Δυνάμεων αυτών. Αν είχαν σκοπό να τις χρησιμοποιήσουν για κακό τους προειδοποιούσε ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ότι ΔΕΝ ΘΑ ΣΩΘΟΥΝ. Τόσο στα χρόνια της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης οι προειδοποιήσεις γίνονται με όνειρα ή με αρπαγή του νου από Αγγέλους ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ και αυτό λαμβάνει χώρα ΣΕ ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ που επέλεξε δρόμο ο οποίος οδηγεί στην κακοψυχία και μακριά από την τελική Σωτηρία που την ορίζει ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΡΙΤΗΣ που είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός.
Ξεκινώ λοιπόν τις ερωταπαντήσεις:


Μα πως είναι δυνατόν να καταλαβαίνει κάποιος ότι η σαρκική επαφή των ανθρώπων είναι μόνο για αναπαραγωγή;

Αν ήταν έτσι, η γυναίκα θα ελκούσε πλήθος από άντρες για μια συνέζευξη στην οποία θα έμενε έγκυος όπως συμβαίνει στα ζώα. Οι φυσικές έλξεις δόθηκαν με ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΣΗ από τον Θεό σε ΟΛΑ τα θνητά πλάσματα δηλαδή ανθρώπους και κτήνη(ζώα). Θυμίζω ότι υπάρχουν ζωόμορφα πλάσματα των οποίων το σώμα αποτελείται από την Ύλη που ονομάζεται νέφες και είναι όμοια με την Ύλη από την οποία αποτελείται το Σώμα του θεού και των Αγγέλων.

Εδώ κάπου, θα μου πείτε... ναι, αλλά γίνονται τα λεγόμενα όργια, όπου λαμβάνει χώρα αχαλίνωτο σεξ με πολλούς συντρόφους.

Μα, σε αυτήν την περίπτωση, χάνεται ο Λόγος του Θεού που μιλάει για ΕΝΑ σύντροφο ΜΟΝΟ. Υπάρχει φυσικά η ελευθεροβουλία που δόθηκε και ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ την ανυπακοή αφού ο Θεός ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ και στην περίπτωση των πολλών συντρόφων θα υπάρξουν εγκλήματα από όσους θελήσουν την αποκλειστικότητα κάποια στιγμή του συντρόφου που μοιράζονται.

Γιατί ο Θεός ζήτησε από τους ανθρώπους, να έχουν ΕΝΑ ΜΟΝΟ σύντροφο στη ζωή τους;

Στα παλαιότερα χρόνια, που γίνονταν σωρεία εγκλημάτων για λόγους τιμής , φυσικά πρόκειται για φαινόμενο ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, υπήρχαν οι περιπτώσεις που μικρά παιδιά στην ηλικία των 14 ετών παντρεύονταν και ζούσαν μια ζωή με ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΓΑΠΗ. Αυτά τα ζευγάρια είναι τα ζευγάρια που έχουν φτάσει στην τέλεια ένωση γιατί επέλεξαν να ζήσουν με πίστη και αγάπη όλη τους την ζωή με τον ένα σύντροφο. Σήμερα φυσικά όλο και λιγότερα είναι τα ζευγάρια που διατηρούν την αποκλειστικότητα του συντρόφου τους τόσο από την πλευρά της γυναίκας όσο και του άντρα.

Τα εγκλήματα για λόγους τιμής είναι εγκλήματα που έγιναν εμποδίζοντας κατά κάποιο τρόπο την ελευθεροβουλία που έδωσε ο Θεός αφού προδιέθεταν εκτέλεση και αφαίρεση ζωής π.χ. για την παρθενία που χάθηκε από ένα κορίτσι από τον πατέρα του κοριτσιού. Το έγκλημα και κάθε έγκλημα δεν είναι επιτρεπτό, φυσικά αφού καταργεί άλλη μια Εντολή αγάπης που είναι το "ου φονεύσεις".

Από την υπερβολή λοιπόν των εγκλημάτων για διατήρηση της αγνότητας περάσαμε σε πλήρη απελευθέρωση των ηθών και σε ανυπακοή της Συμβουλής και όχι Εντολής Θεού για διατήρησης της αγνότητας πριν το γάμο. Ας αφήνουν τα παιδιά να επιλέξουν ελεύθερα την διατήρηση ή όχι της αγνότητας και ας τα ενημερώνουν για τις συνέπειες αυτού του γεγονότος οι οποίες δεν είναι καταστροφικές αλλά αποτελούν απώλεια μεγάλης ποσότητας από τα Πνευματικά αγαθά τα οποία ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΣΙΜΑ και αποτελούν ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΘΕΟΥ.

Σήμερα λοιπόν, πέρασε κοινή πεποίθηση στον κόσμο ότι πρέπει να δοκιμάζουν τους συντρόφους και όταν κατασταλάξουν κάποια στιγμή να φτάνουν σε γάμο. Αυτό είναι έγκλημα ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ γιατί απλά χάνεται η ομορφιά της πρώτης αγκαλιάς, του πρώτου φιλιού, αλλά και της πρώτης σύζευξης μεταξύ δύο ανθρώπων. Προωθούν τηλεοπτικά και όχι μόνο τις αντιλήψεις τους και χάνεται η αγάπη και η συντροφικότητα που συνοδεύει τους πρώτους έρωτες, με αποτέλεσμα να νοιάζονται οι νέοι όλο και περισσότερο για τις σαρκικές ηδονές και να ξεχνούν την ομορφιά της ψυχικής ένωσης.

Ποιος από εσάς δεν θυμάται την πρώτη του φορά;
Ποιος δεν θα ήθελε αυτή η εμπειρία να τον ακολουθεί σε όλη του την ζωή;

Εδώ κάπου θέλω να σας δείξω πως τηρείται η αγνότητα, ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ οι σύντροφοι την ικανότητα ικανοποίησης ερωτικών διαθέσεων και πως πάει περίπατο η λογική των δοκιμών.
Το ζευγάρι μπορεί πολύ απλά μετά την λεκτική ένωση και τα φιλιά να έχει ερωτικά αγγίγματα από τα οποία θα γίνει γνωστή ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ η ερωτική διέγερση. Έτσι η δοκιμή δεν έχει νόημα γιατί απλά κατά την διαδικασία των ερωτικών συνευρέσεων ορίζουν οι σύντροφοι ΚΟΙΝΩΣ πως θέλουν να απολαμβάνουν τις ηδονές. Έτσι δεν υπάρχει κάτι άξιο δοκιμής εκτός από την σαρκική ένωση η οποία αν γίνει μετά την τελετή γάμου τότε έχουν ασκηθεί οι σύντροφοι στην εγκράτεια και αν έχουν νικήσει τότε μπορούν ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ ΠΟΤΕ μοιχείες, ακόμη και αν επαγγελματικοί λόγοι ορίσουν χωρισμούς λόγω απόστασης. Πάντα έλεγα ότι οι σχέσεις που δοκιμάζονται όταν η απόσταση χωρίζει δύο ανθρώπους ορίζουν ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΓΑΠΗΣ αν φροντίσουν οι σύντροφοι και διατηρούν την σκέψη και την αγάπη με τον απόντα σύντροφο με τον οποίο συνεχίζουν επί καθημερινής βάσης τηλεφωνική επικοινωνία.

Εδώ κάπου θέλω να τονίσω ότι και η μικρή σχετικά αμαρτία του αυνανισμού ΔΕΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ αν ο αυνανισμός οριστεί διαμέσω των χεριών του ή της συντρόφου, και έτσι οι μικρές αυτές ηδονές μπορούν να ορίσουν την εγκράτεια των συντρόφων που προανέφερα η οποία θα ορίσει ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στην περίπτωση ερωτικής έλξης από τρίτο άτομο το οποίο ενδεχόμενα θα προσπαθήσει να χωρίσει το ζευγάρι.

Έτσι μένει για όσους αναζητούν την αγάπη ως αξία ζωής, να αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για να δημιουργήσουν συνθήκες τέλειας ένωσης, που στην σημερινή δομή των κοινωνιών είναι τρομερά δύσκολο με τον απειροελάχιστο ελεύθερο χρόνο τόσο του εργαζόμενου άντρα όσο και της εργαζόμενης γυναίκας- μητέρας, με όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες ηρωίδες της οικογένειας αφού αναγκάζονται να εργάζονται ακόμη και 18 ώρες το 24ωρο για να στηρίξουν την οικογένεια.

Φυσικά οι συνθήκες τέλειας ένωσης για να δημιουργηθούν πρέπει να έχουν κατανοήσει οι σύντροφοι πολύ σωστά την έννοια της αγάπης και να έχουν μεγάλους Πνευματικούς αγώνες ανόδου στην Κλίμακα της αγάπης που διδάσκεται στην Ορθοδοξία.


Γιατί λοιπόν θεωρούνται αμαρτωλές οι ηδονές;

Πριν συνεχίσω την ανάλυση, θα ήθελα να σας θυμίσω ότι το μήλο ήταν ο καρπός την γνώσης και η σχετική ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ που το αναφέρει ως αλληγορικό των ηδονών, είναι ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ.

Τεκμηριώνω θυμίζοντας ότι το αυξάνεστε και πληθύνεστε ειπώθηκε από τον Θεό και Πατέρα μας με την Δημιουργία της Εύας. Τότε είχε οριστεί ήδη η σαρκική επαφή και είναι άτοπος κάθε ισχυρισμός περί της αμαρτωλότητας των ηδονών. Ταυτόχρονα είχε οριστεί το μήλο ως απαγορευτικό και είναι ΑΝΟΗΣΙΑ να πιστεύει κάποιος ότι μπορεί να επέτρεψε (ΔΙΝΟΝΤΑΣ ουσιαστικά) την ηδονή και ταυτόχρονα να την όριζε ως απαγορευμένη. Αυτό ΜΟΝΟ ένας αρρωστημένος νους θα μπορούσε να το ορίσει.

Οι ηδονές δόθηκαν από τον Παντοδύναμο τόσο στον ΕΜΨΥΧΟ άνθρωπο όσο και στα ΕΜΒΙΑ, όχι άψυχα, αν και δεν φέρουν ψυχή, ζώα. Τα ζώα φέρουν καρδιά διαμέσω της οποίας αισθάνονται την αγάπη και το μίσος. Η καρδιά διαθέτει ένα εσώτερο κέντρο όπως και η καρδιά του ανθρώπου. Αυτό το εσώτερο κέντρο αποτελεί ένα είδος υποτυπώδους και ΑΤΕΛΟΥΣ ψυχής η οποία ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ και έτσι τα ζώα ορίζονται ΜΗ ΦΕΡΟΝΤΑ ΨΥΧΗ αλλά ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ άψυχα.

Αν ήταν αμαρτωλή η ηδονή τότε ο Θεός δε θα ήταν ΠΑΝΔΙΚΑΙΟΣ και ΠΑΝΣΟΦΟΣ αλλά θα ήταν ένα πλάσμα που περιπαίζει τις ψυχές και ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΓΑΠΗ. Αλλά είναι τόσο μεγάλη η αγάπη του Θεού για ΚΑΘΕ ΠΛΑΣΜΑ, που φρόντισε και έδωσε τις χαρές της ζωής για να ζουν με ευχαρίστηση και όχι με πόνο. Ο πόνος προήλθε ως τιμωρία για τον άνθρωπο, ενώ στα ζώα (κτήνη) δόθηκε ως ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΜΕΣΟ για τα υπόλοιπα πλάσματα. Τα ζώα δεν φέρουν ψυχή και συνεπώς αθανασία και έτσι ορίστηκε η κατάσταση του Αιωνίου Ύπνου για τα έμψυχα και ΑΘΑΝΑΤΑ όντα, τα οποία είδαν ότι η ΑΓΑΠΗ που είναι ο Θεός, μπορεί να γίνει ΣΚΛΗΡΟΣ ΤΙΜΩΡΟΣ. Αυτό βέβαια αφορά τις ΑΝΥΠΑΚΟΕΣ ΑΓΑΠΗΣ που εμφανίστηκαν και εμφανίζονται ακόμη και σήμερα στα αθάνατα πλάσματα που δεν έχουν παρουσιάσει Μετάνοια. Ήδη έχω κάνει αναφορές σε παλαιότερες δημοσιεύσεις και τα σχετικά τα έχω αναφέρει περιληπτικά όταν παρουσίασα το Θεϊκό Σχέδιο.

Οι ηδονές δόθηκαν για ευχαρίστηση λοιπόν και ο Θεός ζήτησε να έχουμε ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ για να αποδίδουμε αγάπη στον ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΒΑΘΜΟ και ταυτόχρονα να αποφεύγονται τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ που επισύρονται από τις απιστίες, τις ζηλοφθονίες και τα άλλα σκουλήκια που κατατρώνε την αγάπη.

Η Αμαρτωλότητα των ηδονών περιορίζεται στα Αμαρτήματα που άπτονται των μοιχειών καθώς και στους παρά φύσιν έρωτες. Οι παραφύσιν έρωτες θα είναι θέμα άλλης ερώτησης, η οποία θα περιλαμβάνει και τις ζωικές συμπεριφορές κατά την σεξουαλική επαφή.


Τι γίνεται τελικά με τους παρά φύσιν έρωτες; Ποιοι είναι αυτοί και τι συνέπειες επιφέρουν όταν παρασυρόμαστε σε αυτούς; Γιατί ορίζονται ως Αμαρτίες από τον Θεό;

Παρά φύσιν έρωτες ονομάστηκαν από την αρχαιότητα ακόμη ΟΛΕΣ οι ηδονές της σαρκός που δεν συντελούνται με την φυσιολογική σύζευξη ανδρός και γυναικός. Εδώ παρουσιάζεται το φαινόμενο να ορίζουν μερικοί Ιερείς ακόμη και την ορθή στάση σεξουαλικής επαφής και αυτό άπτεται τα όρια της τρέλας, αφού ο Θεός ΠΟΤΕ δεν μίλησε για την στάση με την οποία θα απολαύσουν οι σύντροφοι την αγάπη τους. Ορθές λοιπόν είναι ΟΛΕΣ οι στάσεις αρκεί να αποτελούν φυσιολογική σύζευξη ανδρός και γυναικός. Στην περίπτωση του πρωκτικού έρωτος, είτε γίνεται μεταξύ ανδρών, είτε μεταξύ ανδρός και γυναικός η Αμαρτωλότητα που ορίστηκε από τον Θεό είναι Η ΙΔΙΑ και επιφέρει τον σχετικό Μισθό της Αμαρτίας που έχει οριστεί από τον Λόγο του θεού, για την περίπτωση αυτή. Η χρήση ομοιωμάτων από άνδρα ή γυναίκα ορίζεται και αυτή ως Αμαρτωλή κατάσταση γιατί πρόκειται για ψευδαίσθηση έρωτος με ψυχολογικές συνέπειες. Αποτελεί μια ψευδαίσθηση ικανοποίησης η οποία μερικές φορές είναι εμπόδιο στην ανεύρεση του ΕΝΟΣ συντρόφου της θνητής ζωής με προοπτικές να γίνει ΑΙΩΝΙΑ ΑΓΑΠΗ. Ο παραφύσιν αυτής της μορφής έρωτας επιφέρει μικρότερο Μισθό ποσοτικά, αλλά υπάρχει διαφορά ποιοτική αφού εισέρχονται στην ψυχή των ανθρώπων που Αμαρτάνουν καταυτόν τον τρόπο διαφορετικά και πιο δυνατά οξέα που ΑΝ ΑΦΕΘΟΥΝ στην περίπτωση που διαταχθεί ο Φύλακας Άγγελος να εγκαταλείψει μια ψυχή, τότε συνολικά θα κατακάψουν τις αισθήσεις της ψυχής, σε μια κατάσταση που έχω πει παλαιότερα ότι αποτελεί την μορφή της κόλασης που αποτελεί ΤΙΜΩΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΝ ΔΕΝ ΑΓΑΠΟΥΝ μέχρι την Δευτέρα Παρουσία.

Ανάλογα λοιπόν ο Θεός ορίζει για κάθε περίπτωση την ποσότητα και την ποιότητα του Μισθού της Αμαρτίας, που για να απαλλαχθούμε από αυτόν έχει οριστεί το τρίπτυχο ΑΛΗΘΙΝΗ Μετάνοια-Εξομολόγηση- Θεία Μετάληψη. Η Μετάνοια ανάλογα με την ευχαρίστηση(θέληση) με την οποία αποδεχόμαστε την αμαρτωλή κατάσταση που επιλέγουμε και την ποσότητα των Αμαρτημάτων που έχουμε διαπράξει, πρέπει να είναι μεγαλύτερη για να "συγχωρεθούν" κατά την Εξομολόγηση οι Αμαρτίες μας. Φυσικά η αληθινή Μετάνοια ορίζει ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ της πρότερης κατάστασης και την πορεία ενός συνετού βίου χωρίς τις Αμαρτωλές καταστάσεις αυτές.

Οι πιο απλές περιπτώσεις που επιφέρουν ελάχιστο Μισθό είναι οι περιπτώσεις των αυνανισμών. Σε αυτές όταν ο αυνανισμός γίνεται από σύντροφο του άλλου φύλου για εμάς ΔΕΝ ΑΠΟΦΕΡΕΙ ΑΜΑΡΤΙΑ και δεν χάνεται Μισθός αγνότητας όπως έχω προαναφέρει ήδη. Οι Μισθοί αγνότητας και οι καταστάσεις που ορίζουν την μείωση αυτών θα περιγραφούν σε άλλη ερωταπάντηση. Όταν το άτομο αυτοϊκανοποιείται χειρονακτικά τότε είναι μια μικρής σημασίας Αμαρτωλή κατάσταση η οποία ορίστηκε για δύο λόγους. Πρώτον γιατί μπορεί να αποτελεί εμπόδιο ανεύρεσης συντρόφου αφού το άτομο επιλέγει την αυτοϊκανοποίηση και την ψευδαίσθηση ικανοποίησης και δεύτερον γιατί υπάρχουν συνέπειες ψυχολογικού παράγοντα όπως προείπα και για τις άλλες περιπτώσεις.

Φυσικά οι ισχυρισμοί ορισμένων ότι αν δεν αυνανιστούν ή αν δεν έχουν σαρκική επαφή θα υπάρξουν οργανικά προβλήματα είναι ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ. Υπάρχουν βέβαια επιπτώσεις ψυχολογικού παράγοντα οι οποίες είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ αν υπάρχει ορισμός μιας δυνατής θέλησης ΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΗΔΟΝΕΣ. Όταν κάποιος είναι εγκρατής και έρθει η ώρα της σαρκικής επαφής απολαμβάνει πολύ μεγαλύτερη ηδονή και αυτό ΟΛΟΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ, αφού σας έχει συμβεί να έχετε αποχή για κάποιο διάστημα. Γιατί λοιπόν να μην είστε εγκρατείς μέχρι να οριστούν εκείνες οι καταστάσεις που θα σας αποφέρουν ηδονές; Δεν θέλετε μεγαλύτερη ηδονή; Γιατί να καταφύγετε σε ψευδαισθήσεις; Και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΑΨΤΕ να κατηγορείτε τους Ιερείς που θέλουν το καλό σας. Νοιαστείτε και εσείς λίγο για ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΑΛΟ.

Για να βοηθήσω λίγο την κατανόηση της Αμαρτίας σας ενημερώνω ότι ως Αμαρτία καλείται ΚΑΘΕ ΣΦΑΛΜΑ που δημιουργεί κακό, τόσο στον συνάνθρωπο όσο και στον ίδιο μας τον εαυτό. Ενώ λοιπόν στην Ορθοδοξία δεν διδάσκεται η αγάπη του εαυτού, ο Θεός ΟΡΙΖΕΙ ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΛΑΠΤΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ. Θεωρείται λοιπόν ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ η αγάπη του εαυτού και διδάσκεται η ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΑΓΑΠΗΣ που είναι η αυτοθυσία. Ανάλογα διδάσκεται η συγχώρεση του εχθρού που είναι άλλη μια μορφή ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. Το χέρι του καταπιεσμένου δούλου που δεν θα σηκωθεί να χτυπήσει τον αφέντη είναι άλλη μια μορφή ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ ΑΓΑΠΗΣ αφού ορίζει την ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΜΗ ΒΛΑΒΗΣ σε συνάνθρωπο και ουσιαστικά είναι μια μορφή αυτοθυσίας που διδάχθηκε από τον ίδιο μας τον Κύριο.


Τι γίνεται με την ζωοφιλία;

Η ζωοφιλία είναι επίσης σοβαρή κατάσταση παρά φύσιν έρωτος που επιφέρει ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ Μισθό.

Οι συμπεριφορές των ζώων παραδειγματίζουν ανθρώπους που αδράχνουν την ευκαιρία ορίζοντας τον άνθρωπο ως ζώο και ικανό να φτάνει ομοίως στις ηδονές. Ο άνθρωπος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΟ, αφού τα ζώα ΔΕΝ ΦΕΡΟΥΝ ΨΥΧΗ και δεν είναι ικανά να συνθέτουν λογισμούς. Γιατί λοιπόν θεωρούν ορισμένοι πιο έξυπνα τα ζώα; Γιατί μιμούνται τις συμπεριφορές αυτών.

Φυσικά η επιλογή του τρόπου με τον οποίο φτάνει ο καθένας στις ηδονές είναι προσωπική του επιλογή και απόφαση και ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ οι επιλογές σας. Απλά σας ενημέρωσα περιληπτικά για τις σχετικές απαγορεύσεις ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΘΕΟ και από τα ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΑΚΟΜΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Οι ηδονές μεταξύ συντρόφων είναι αποδεκτές με την συχνότητα που οι ίδιοι επιθυμούν σύμφωνα με τις εξηγήσεις του Αποστόλου Παύλου στην Προς Κορινθίους Επιστολή, αρκεί βέβαια να γίνονται με την θέληση και συγκατάθεση και των δύο συντρόφων. Δεν αποτελούν αυτές κατάσταση μόνο αναπαραγωγής όπως λένε μερικοί Ιερείς. Αποτελούν ευχαρίστηση ΑΓΑΠΗΣ που αποφέρει ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΓΑΠΕΣ αφού μέσω των ηδονών ορισμένες φορές προκύπτουν οι γονική αγάπη και άλλες ψυχικές ικανοποιήσεις στις οποίες γινόμαστε αποδέκτες διαμέσω της αναπαραγωγής. Η αναπαραγωγή λοιπόν είναι το αποτέλεσμα και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ όπως συμβαίνει στα ζώα τα οποία νιώθουν την ανάγκη εξεύρεσης συντρόφου την εποχή που είναι κατάλληλες οι καιρικές συνθήκες για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.


Τι γίνεται με την πορνογραφία; Ποιες οι επιπτώσεις αυτής;

Αρχίζω με την περίπτωση του στοματικού έρωτα η οποία είναι Αμαρτία βεβαίως μικρής σημασίας και επιφέρει Μισθό όμοιο με του αυνανισμού προσαυξημένο βεβαίως αναλόγως με την συγκατάβαση του συντρόφου. Αν υπάρχει συγκατάβαση διπλασιάζετε ο Μισθός της Αμαρτίας και αν δεν υπάρχει συγκατάβαση μειώνεται στο απειροελάχιστο κατά περίπτωση.

Στην περίπτωση της δια βίας οποιασδήποτε μορφής παρά φύσιν έρωτος η αναγκαστική μας συμμετοχή λαμβάνει το ένα εκατομμυριοστό της Αμαρτίας που έχει οριστεί και υπάρχει μισθός αγάπης που δίνεται για να αποκαταστήσει την ΑΔΙΚΙΑ στην οποία υφίσταται το άτομο επειδή ΔΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕ ως όφειλε ο Θεός.

Η προστασία μας παρέχεται ΜΟΝΟ με μεγάλες προσευχές και ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ για να μην εμποδίσει την ελευθεροβουλία, αφού ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΝ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΗ ΑΠΟΔΩΣΗ ΑΓΑΠΗΣ και την οικειοθελή απέχθεια προς την αδικία. Σπάνια προστατεύονται αγνές ψυχούλες από βιασμούς και ταυτόχρονα οδηγούνται σε μετάνοια κάποιοι βιαστές κυρίως αλλά και άτομα παραφύσιν επιλογών. Ενδέχεται να δουν όραμα το οποίο θα εμποδίσει την πράξη τους και αυτό το όραμα θα ορίσει την ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ της αμαρτωλούς δράσης αφού ο Θεός έχει άλλα σχέδια για αυτούς τους οποίους θέλει να τους έχει κοντά του, ακόμη και αν έχουν βλάψει μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει υποτυπώδης μετάνοια η οποία ωριμάζει μετά το όραμα που θα επιτραπεί να δοθεί από Αγγέλους ή από τον ίδιο τον Κύριο και την Παναγιά μας αν πρόκειται για θέληση Αυτών να αποδώσουν οι Ίδιοι την αγάπη τους.

Κατά την ώρα της Κρίσης ο Κύριος θα είναι πολύ αυστηρός σε όσους έβλαψαν τους συνανθρώπους τους οποίους είναι καλό εμείς ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΡΙΝΟΥΜΕ αλλά να προσευχόμαστε για την Μετάνοιά τους η οποία θα σταματήσει την εγκληματικότητα στην οποία βρίσκονται.

Οι περίπτωση των οργίων είναι άλλη μια περίπτωση στην οποία αρέσκονται οι σύγχρονοι νέοι, επηρεαζόμενοι από την πορνογραφία που αποφέρει ουσιαστικά και διδασκαλία. Αυτό είναι το απειροελάχιστο καλό, αλλά η βία και η σκληρότητα που παρουσιάζονται δεν έχουν σχέση με την αγάπη και έχουν αποτέλεσμα την μικρή απόλαυση ορισμένες φορές του έρωτα από ευαίσθητες ψυχούλες που υποκύπτουν στις ορέξεις των συντρόφων τους.

Στοιχεία όπως η τρυφερότητα, το αληθινό φιλί αγάπης, χάθηκαν στην ολοένα αυξανόμενη παρουσίαση του χυδαίου γυμνού και κατάντησαν να χαθεί η ομορφιά του γυμνού που δημιουργούσε εκστασιάσεις στα πρώτα χρόνια της πορνογραφίας.
Ας επιστρέψω στην περίπτωση των οργίων. Η συμμετοχή σε ομαδικό σεξ με τους αληθινούς συντρόφους δεν επιφέρει καμιά Αμαρτία. Η αλλαγή συντρόφων και οι παραφύσιν επιλογές βεβαιότατα ΝΑΙ.

Στο σημείο αυτό ήθελα να αναλύσω την περίπτωση της αλλαγής των συντρόφων και να αναδείξω την απιστία και την μοιχεία που λαμβάνει χώρα με αποτέλεσμα να χάνονται οι συνθήκες που θα ορίσουν μια τέλεια ένωση.

Σε περίπτωση που έχει δοθεί υπόσχεση δεσμού με κάποιον σύντροφο η απιστία επιφέρει το 100% του Μισθού που ορίζεται για την Αμαρτία της Μοιχείας προσαυξημένο κατά το 100% αν το ταίρι μας το γνωρίζει για αυτό. Υπάρχουν και άλλες προσαυξήσεις αν συντελούνται και άλλα Αμαρτήματα και είναι δύσκολο να καθοριστεί ακριβώς η ποσότητα προσαύξησης. Ο ΘΕΟΣ ΠΑΝΤΑ ΞΕΡΕΙ. Αν ο ένας δεν γνωρίζει την ύπαρξη του γεγονότος της μοιχείας η άγνοια ορίζει τα ελαφρυντικά και ο Μισθός της αμαρτίας μειώνεται για το άτομο αυτό στο 1 εκατομμυριοστό του μισθού της αμαρτίας της μοιχείας και αυτό για κάθε φορά που λαμβάνει πράξη η σαρκική επαφή.

Στην περίπτωση των οργίων ακόμη και αν δεν υπάρχει περίπτωση υπόσχεσης δεσμού η αλλαγή συντρόφου ορίζεται ως μοιχεία και επιφέρει αναλόγως Μισθούς. Δεν θα σχολιάσω περισσότερα γιατί στην περίπτωση των ταινιών υπάρχει και η πορνεία αλλά και κάποιος απειροελάχιστος Μισθός αγάπης προς τους συντελεστές των ταινιών για το διδακτικό μέρος που παρέχουν αλλά και για τις ηδονές στις οποίες θα οδηγήσουν κάποιους που έχουν προβλήματα σεξουαλικής διέγερσης και όχι μόνο.

Εδώ θέλω να τονίσω ότι ως μοιχεία ορίζετε κάθε απιστία αν υπάρχει δεσμός δηλαδή ο Θεός δεν δίνει σημασία στο γεγονός τέλεσης του μυστηρίου για λόγους δικαιοσύνης που αφορούν την μη ύπαρξης της τελετής στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης. Δεν εφαρμόζει διαφορετικά κριτήρια αλλά έχει ορίσει ΠΑΝΔΙΚΑΙΑ για κάθε περίπτωση όσα ισχύουν τόσο για όσους έχουν τελέσει το μυστήριο όσο και για τους λαούς που εφαρμόζουν άλλου είδους γάμους.

Καλό θα είναι λοιπόν οι νέοι να καθορίζουν ΜΕ ΑΛΗΘΕΙΑ τις σχέσεις τους και να ζητούν την σαρκική επαφή ορίζοντας ότι δεν θα υπάρχει δεσμός. Η ντομπροσύνη και η αλήθεια των προθέσεων δεν επιφέρουν Αμαρτίες αλλά αν υπάρχουν ψεύτικες υποσχέσεις τότε υπάρχουν και μάλιστα μεγάλες όπως έχω περιγράψει. Αν έχει χαθεί η αγνότητα δηλαδή η παρθενία μετά με την αντιμετώπιση που προανέφερα με την αλήθεια των προθέσεων δεν χάνονται ούτε Μισθοί αγάπης αφού ουσιαστικά έχει χαθεί ένα ποσοστό του Μισθού της αγνότητας. Θα περιγράψω τα σχετικά και θα καταλάβετε πόση σημασία δίνει ο Θεός στην συζυγική πίστη η οποία επίσης ΣΩΖΕΙ. Η πίστη σε κάθε περίπτωση σώζει..


Ποιοι είναι λοιπόν οι Μισθοί αγάπης του Θεού και τι γίνεται με τον Μισθό της αγνότητας που αναφέρθηκε;

Όπως έχω ήδη πει οι Μισθοί αγάπης του Θεού είναι τα Πνευματικά αγαθά που υποσχέθηκε. Θα αναφερθώ και εκτός σαρκικών ηδονών γιατί απλά όλοι οι Μισθοί αναφέρονται ως ποσοστό του μισθού της αγνότητας και όπως έχουν οριστεί από τον ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΟ και τυχόν αμφισβήτηση αυτών είναι αμφισβήτηση του ίδιου του Λόγου του Θεού. Έτσι σας προτρέπω να αναζητήσετε Γέροντες στις Σκήτες του όρους όπου θα μπορείτε να ρωτήσετε και ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΤΥΧΕΡΟΙ θα βρείτε κάποιον Πεφωτισμένο, ο οποίος θα σας ενημερώσει με περισσότερες λεπτομέρειες. Οι Μοναχοί δεν συνηθίζουν να διδάσκουν τα σχετικά από φόβο μήπως παρουσιαστούν φαινόμενα ιδιοτέλειας και οδηγήσουν ψυχές σε Πτώσεις. Σε κάθε περίπτωση η διδασκαλία της Κλίμακας ορίζει τον Πνευματικό αγώνα προς ανιδιοτέλεια και αν το άτομο δεν ασκηθεί ικανοποιητικά, θα φταίει αυτό και όχι η διδασκαλία των σχετικών.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ και ΠΟΛΥ ΚΑΚΩΣ αποκρύπτονται πληροφορίες από τους πιστούς. Το γεγονός αυτό έχει ορίσει μία ΑΔΙΚΗ κατηγορία από τους αυθάδεις κατήγορους μυστικοπάθειας των Ιερέων που οι περισσότεροι απλά μένουν γαντζωμένοι στην άγνοια τους φοβούμενοι αιρετική διδασκαλία. Καλώς φοβούνται αλλά ΠΟΛΥ ΚΑΚΩΣ δεν αναζητούν Γέροντες ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥΣ για να διασταυρώσουν πληροφορίες. Οι διδασκαλίες περί μισθών ήταν αυτές που όρισαν το κάψιμο συγγραμμάτων του Αγίου Νεκταρίου, ο οποίος κυνηγήθηκε και αρχικά είχε αποκαλεστεί και αυτός αιρετικός. Η φιλία του επίσης με Καθολικούς Ιερείς και πιστούς όρισε μια άλλη μορφή κυνηγητού.

Είναι απαράδεκτο το φαινόμενο να κριτικάρουν Ιερείς ανωτέρους τους, αφού έχουν ξεχάσει το στάδιο της ακηδίας και δεν επιδεικνύουν την απαραίτητη ταπεινότητα στους ανωτέρους και ειδικά στον Οικουμενικό Πατριάρχη τον οποίο ΚΑΚΩΣ βάλλουν για την ένωση. Κάποια στιγμή πρέπει να επιστρέψουν στον Πνευματικό τους και να σταματήσουν να διδάσκουν την άγνοιά τους.

Όλοι οι Μισθοί αυτής της μορφής αναφέρονται ως ποσοστό του Μισθού της αγνότητας. Για να κατανοήσετε πόσο σημαντικές, αλλά μικρής απόδοσης Μισθού αιωνίου ζωής είναι οι χρηματικές προσφορές θα σας ορίσω μια ισοτιμία που ισχύει (στο περίπου) με την σημερινή αξία του χρήματος. Το 1% του Μισθού αγνότητας για να δοθεί από τον Θεό πρέπει να δοθούν δώρα στους συνανθρώπους αξίας 300.000 EURO με σημερινές ισοτιμίες. Αν τα χρήματα δοθούν στην εκκλησία η οποία θα τα διαχειρίσει για το κοινό καλό τότε διπλασιάζεται ο Μισθός αγάπης.

Φυσικά υπάρχουν ιδιάζουσες περιπτώσεις αφού η προσφορά ενός πιάτου φαγητού σε ετοιμοθάνατο από την πείνα, θα του αποδοθεί ως Μισθός σωτηρίας ζωής που φτάνει στο 20% του Μισθού αγνότητας. Ο θεός ΠΑΝΤΑ ΞΕΡΕΙ αν σώθηκε μια ζωή και ΘΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ αναλόγως σε κάθε περίπτωση. Αν δοθεί χρήμα σε άτομο που ζητιανεύει επαγγελματικά θεωρείται κλοπή και διπλασιάζεται ο Μισθός προς ανταπόδοση της αδικίας. Ανάλογα συμβαίνει και στις χρηματικές κλοπές και τα άτομα που κλέβουν χρεώνονται τον Μισθό της Αμαρτίας της κλοπής αναλόγως. Αν υπάρχει παιδί που το οδηγούν σε επαιτεία τότε διπλασιάζεται ο Μισθός της Αμαρτίας για τον οδηγό και το παιδί που επαιτεί θα λάβει το 1 εκατομμυριοστό της Αμαρτίας και Μισθό αγάπης για όσα χρήματα αποδώσει στον ηθικό αυτουργό της επαιτείας.

Υπάρχουν επαγγέλματα τα οποία λόγω της κοινωνικής προσφοράς τους ορίζουν τον ΜΕΓΙΣΤΟ ΜΙΣΘΟ ο οποίος φτάνει στο 3.000% του Μισθού της αγνότητας. Δηλαδή μιλούμε για 300 Μισθούς αγνότητας. Επαγγέλματα αυτής της μορφής είναι οι γιατροί ΟΧΙ ΟΛΟΙ οι οποίοι διαμέσω της προσφοράς φτάνουν συχνά στον μέγιστο Μισθό.

Ο Μισθός της αγνότητας ορίζεται ως ο Μισθός που θα αποδοθεί αν διατηρηθεί η αγνότητα μέχρι την τέλεση του μυστηρίου του γάμου. Για τους λαούς που ορίζουν τον πολιτικό γάμο ισχύουν τα ίδια και ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ αν δεν τελεστεί ΠΟΤΕ μυστήριο και το ζευγάρι που θα φτάσει σε σαρκική επαφή ΔΕΝ ΑΠΙΣΤΗΣΕΙ και ζήσει με προϋποθέσεις γάμου, ορίζεται το 100% του Μισθού της αγνότητας.

Σε περίπτωση που κάποιος δεν διατήρησε την αγνότητα, διαμέσω της συζυγικής πίστης θα λάβει το 70% του Μισθού. Αν υπάρχει απιστία πριν το μυστήριο, τότε ο απιστών θα λάβει το 50% διαμέσω της συζυγικής πίστης και αν απιστήσει μετά τον γάμο τότε για κάθε έτος πίστης μέχρι τα 80 του χρόνια θα λάβει το 1%.

Παρατηρούμε λοιπόν ότι ο Θεός θα ανταμείψει όσους αρκέστηκαν στην ένωση με τον σύντροφο και διατήρησαν την συζυγική πίστη.

Κάθε απιστία αν έχει δοθεί υπόσχεση γάμου επιφέρει την ανάλογη μείωση των Μισθών εφόσον υπάρχει προγαμιαία σαρκική επαφή. Αν δεν υπάρχει αυτή, τότε ορίζονται διάφορα κατά περίπτωση που μπορεί να αφαιρέσουν μόνο το 1% και μέχρι το 30% του Μισθού κατά πως έχει περιγραφεί. Στα μάτια του Θεού αποτελεί γάμος η υπόσχεση γάμου, φυσικά κι ο αρραβώνας (=υπόσχεση γάμου) αν υπάρχει προγαμιαία σαρκική επαφή. Αν δεν υπάρχει αυτή τότε γάμος ορίζεται το μυστήριο αλλά και η σαρκική επαφή που θα ακολουθήσει. Αν δεν υπάρξει αυτή τότε ο γάμος είναι άκυρος ΕΚΤΟΣ αν υπάρχουν οργανικά προβλήματα που θα αποφέρουν αδυναμίες εκπλήρωσης συζυγικών υποχρεώσεων. Σε αυτήν την περίπτωση αν το ζευγάρι ζήσει με αγάπη τότε θα λάβει ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ για την αγάπη που διατήρησαν τα άτομα ΧΩΡΙΣ ΗΔΟΝΕΣ. Φυσικά αν υπάρχει σαρκική επαφή με άλλο άτομο τότε χάνονται ΟΛΟΙ οι σχετικοί Μισθοί ΕΚΤΟΣ του Μισθού της ατεκνίας που είναι ξέχωρος. Ο τεράστιος αυτός Μισθός ισοδυναμεί με το 500% ΤΟΥ Μισθού της αγνότητας.

Γνωρίζω μια περίπτωση στην Γερμανία όπου θεραπεύτηκε η ανάπηρη σύζυγος και ο σεξουαλικά ανάπηρος σύζυγος την ίδια μέρα και ώρα από τον Κύριο Ιησού Χριστό. Άκουσαν και οι δύο ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ "μπορείς να τεκνοποιήσεις" ο σύζυγος και "μπορείς να περπατήσεις" η σύζυγος, γεγονός που έφερε τους δύο συντρόφους να μαλώνουν σχετικά με το τι έχει ειπωθεί από το πρόσωπο που κρύφτηκε πίσω από το εκτυφλωτικό Φως που είδαν. Στην περίπτωση αυτή ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΘΑΥΜΑΤΟΣ οι Μισθοί ορίζονται ΧΩΡΙΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ. Αν η προσευχή του ενός έχει ορίσει την θεραπεία του άλλου τότε λαμβάνονται οι Μισθοί της θεραπείας ΕΠΙΠΛΕΟΝ και οι διπλοί Μισθοί των συζύγων ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ακόμη και αν έρθουν τέκνα. Δηλαδή ο Μισθός της ατεκνίας δεν θα χαθεί μετά το θαύμα. Αν υπάρχει Ιατρική θεραπεία τότε ΝΑΙ δεν δικαιούνται τα άτομα ορισμένους από τους Μισθούς και οι γιατροί λαμβάνουν αναλόγως με το αίτιο που θεράπευσαν.

Μπορεί κανείς να διανοηθεί το μέγεθος της αγάπης του θεού;

Αν το ζευγάρι ζήσει με αγάπη και χωρίς επαφή όπως παραδειγματικά ανέφερα τότε θα λάβει ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΔΙΠΛΟΥΣ που αφορούν την συζυγική πίστη βέβαια ΑΚΟΜΗ και της ατεκνίας.

Σε περίπτωση διαζυγίου αν υπάρχει η αγνότητα προ του γάμου για να λάβει τον πλήρη Μισθό το άτομο πρέπει να μείνει χωρίς σαρκική επαφή και μετά, και αν υπάρξει δεύτερος σύζυγος πρέπει να μην φτάσουν τα άτομα σε σαρκική επαφή μέχρι την υπόσχεση γάμου. Αν οι σύντροφοι δώσουν την σχετική υπόσχεση πονηρά σκεπτόμενοι και με ιδιοτέλεια για να λάβουν τον Μισθό, τότε θα χάσουν θέση στην αιώνια ζωή και θα εκπέσουν μία ή περισσότερες θέσεις κατώτερα. Αν χωρίσουν πριν την τέλεση του μυστηρίου έχουν χάσει το 30 % και διεκδικούν πλέον το 70 % διαμέσω της συζυγικής πίστης. Η απώλεια αυτή του Μισθού αγάπης είναι η τιμωρία στην περίπτωση αθετήσεως υποσχέσεως γάμου με πρότερη σαρκική επαφή η οποία ορίστηκε με υπόσχεση γάμου. Αν ξεγελάστηκε η γυναίκα τότε με την συζυγική πίστη ΜΟΝΟ ορίζει ο Θεός τον Μισθό αγνότητας ΟΛΟΚΛΗΡΟ για την ανταπόδοση της αδικίας στην παραπλανημένη διά της υποσχέσεως αιωνίου αγάπης γυναίκα.

Οι περιπτώσεις των Μισθών αγάπης είναι ελάχιστες στο σύνολο και ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αναφερθούν όλες αλλά ο Θεός ΠΑΝΤΑ ΞΕΡΕΙ τι πρέπει να λάβει ο καθένας.

Έχει οριστεί μια διαβάθμιση στην οποία κατατάσσονται ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΡΙΤΗ όσοι αξίζουν σωτηρία η οποία αποτελεί την Ιεραρχία της αιωνίου ζωής. Η διαβάθμιση αυτή ορίζεται από τις πτώσεις που επέρχεται το άτομο όχι λόγω αμαρτωλότητας αλλά λόγω της κακοψυχίας και του μίσους που καλλιεργεί και τρέφει στην ψυχή του. Η απουσία Μετανοίας για τα μεγάλα αμαρτήματα ορίζει επίσης κατάσταση πτώσης. Η προαναφερόμενη διαβάθμιση έχει 7 βαθμίδες εκ των οποίων οι οδυνηρές είναι οι τελευταίες πέντε τάξεις των Λαϊκών. Οι πρώτες δύο βαθμίδες είναι αξιώματα στα οποία κατατάσσονται άξιο άνθρωποι που επέλεξαν την αγάπη προς τον συνάνθρωπο αλλά και την ΠΙΣΤΗ ΘΕΟΥ. Η πίστη στον θεό ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΩΖΕΙ.

Ενδέχεται κάποιος να πράξει κάτι αργότερα και κατά την διάρκεια της αιωνίου ζωής. Αναφέρομαι σε απόδοση αγάπης την οποία ΠΡΟΓΝΩΡΙΖΕΙ ο Θεός και αποδίδει ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ τον Μισθό αυτό την ώρα του αιωνίου ύπνου ή κατά το πέρασμα στην αιώνιο ζωή. Ομοίως αποδίδει την πτώση αν αυτή οριστεί αμέσως μετά την Δευτέρα Παρουσία και το γεγονός αυτό θα το μάθει το άτομο αμέσως μόλις πράξει κάτι το οποίο θα αποτελέσει το αίτιο της πτώσης του και αυτό θα ορίζεται από απουσία ώριμης μετάνοιας.


Τι γίνεται με τις περιπτώσεις βιασμών;

Σε αυτό το κεφάλαιο θα αναλύσω την περίπτωση του πρωκτικού έρωτα και τις συνέπειες αυτού καθώς και τις περιπτώσεις των βιασμών. Η επιλογή ανάλυσης του πρωκτικού έρωτα και ο συσχετισμός με τους βιασμούς γίνεται γιατί είναι συχνό το φαινόμενο του βιασμού των αντρών ή των γυναικών με την παραφύσιν αυτή επιλογή.

Η περίπτωση του παραφύσιν αυτού έρωτος αποτελεί το πιο απλό αμάρτημα και σαν αμάρτημα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Υπάρχει αμαρτωλότητα στην οποία προσαυξάνεται ο Μισθός της αμαρτίας ανάλογα με το ποιος παρακινεί την παραφύσιν αυτή επιλογή.
Όταν αποτελεί αυτός επιλογή ομοφυλοφιλίας τότε υπάρχουν και άλλες συνέπειες οι οποίες θα περιγραφούν σε επόμενο κεφάλαιο.

Στις περιπτώσεις βιασμού ανδρών έχει οριστεί Μισθός αγάπης, ο οποίος είναι τριπλός ο Μισθός αγνότητας και δεν μειώνεται με την απιστία.

Η περιπτώσεις βιασμού γυναικών αποτελούν ειδικές περιπτώσεις και ορίζεται το διπλάσιο του Μισθού που δικαιούται η γυναίκα ανάλογα αν έχει διατηρήσει την αγνότητα πριν τον γάμο ή αν είναι αγνή πριν την περίπτωση του βιασμού. Έτσι έπειτα τον βιασμό αν συνεχίσει και μείνει πιστή στον σύντροφο θα λάβει τον διπλό μισθό ενώ αν έχει την ατυχία και βιαστεί για δεύτερη φορά ο Μισθός ΤΕΤΡΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ ακόμη και αν είναι από τον ίδιο βιαστή ΑΚΟΜΗ και αν ο βιασμός προήλθε από τον σύζυγο. Ο Θεός δεν αγαπά την αδικία και ορίζει επιβράβευση όσων ΣΥΓΧΩΡΟΥΝ αλλά και όσους μένουν πιστοί στον σύντροφο.
Αν η γυναίκα δικαιούται το 70 ή το 50 % του Μισθού τότε διπλασιάζεται αυτό στην περίπτωση του βιασμού και τετραπλασιάζεται σε επανάληψη αυτού, ενώ αν έχει απιστήσει τότε για κάθε έτος πίστης θα διπλασιάζεται ή θα τετραπλασιάζεται το 1 % που δικαιούται για την πίστη την οποία τηρεί. Υπάρχουν και άλλες υποπεριπτώσεις και δεν είναι δυνατόν να αναλυθούν και βέβαια δεν χρειάζεται όπως δεν χρειάζεται να δείξει κάποιος ιδιοτέλεια προς τον μισθό που θα λάβει αφού η ιδιοτέλεια είναι στοιχείο μειωμένης αγάπης και μπορεί να ορίσει ακόμη και πτώση σε κάποιες ειδικές επιλογές που δείχνουν κακοψυχία.

Η περίπτωση του πρωκτικού βιασμού των γυναικών ορίζει τον Μισθό αγάπης για την αδικία αυτή του βιασμού να ορίζεται στο 300 % ομοίως με τις περιπτώσεις του βιασμού των αντρών.
Είναι φανερό ότι η πίστη ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ σώζει και ορίζει πτώσεις ή άνοδο στα μάτια του Θεού κατά την ημέρα που θα ανακοινωθεί η κρίση Του σε ΠΑΝΤΕΣ.

Σε περιπτώσεις ζευγαριών καλά θα είναι να αποφεύγεται ο πρωκτικός έρωτας και απλά αν έχει ήδη τελεστεί καλά είναι να σταματήσει. Αν δεν υπάρχει η σχετική επιθυμία και θέλουν να απολαμβάνουν ορισμένοι την μορφή έρωτα αυτού ας είναι γνώστες της αμαρτωλότητας που επισύρει και ας γνωρίζουν ότι χρειάζεται να ακολουθεί το τρίπτυχο μετάνοια- Εξομολόγηση και Θεία Μετάληψη για να καθαριστεί ο Μισθός της αμαρτίας που θα εισέλθει στην ψυχή τους.


Τι γίνεται με την κατάσταση της ομοφυλοφιλίας;

Σήμερα θα αναλύσω το δύσκολο θέμα ενός παρά φύσιν έρωτος που είναι οι περιπτώσεις της ομοφυλοφιλίας. Ήδη έχω αναφέρει ότι το συγκεκριμένο αμάρτημα πρέπει απλά να αντιμετωπίζεται σαν αμάρτημα και είναι έγκλημα η αναγωγή του σε μορφή ρατσισμού όπως συχνά αντιλαμβάνομαι να συμβαίνει από ιερείς που στην προσπάθεια να προστατέψουν τους πιστούς ακολουθούν μέθοδες τις οποίες δεν εγκρίνει ο Κύριος όπως είναι η αποπομπή από τους ναούς ή η άρνηση να τους επιτραπεί η τέλεση μυστηρίων.

Φυσικά εξαίρεση αποτελεί ο γάμος ομοφυλοφίλων ο οποίος είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ σαν γεγονός αφού τελικό στόχο έχει ο γάμος την ολοκληρωτική ένωση των ψυχών και μεταξύ ανδρών ή μεταξύ γυναικών υπάρχει μία ασυμβατότητα που ορίζεται από το τελικό αποτέλεσμα της τεκνοποίησης στην οποία πρέπει να μετέχουν και οι δύο σύντροφοι.

Σε περιπτώσεις που αδυνατούν τα κανονικά ζευγάρια να αποκτήσουν παιδιά ο Θεός έχει ορίσει ανταπόδοση σε Μισθό αιωνίου ζωής ο οποίος είναι τα Πνευματικά αγαθά που έχει Προαναγγείλει.

Στις περιπτώσεις των ζευγαριών ομοφυλοφίλων που θα τελέσουν γάμο ή κάποιο συμβόλαιο νομικής φύσεως που ορίστηκε ή θα οριστεί ανάλογα με την χώρα διαμονής, υπάρχει μια μεγάλη τιμωρία που έχει ορίσει ο Κύριος και είναι η απουσία συντρόφου για τα άτομα αυτά τα οποία θα χωρίσουν προσωρινά. Μετά την πάροδο μερικών αιώνων και αφού ερωτηθούν για το φύλο που θα θέλουν να έχουν μόνιμα, θα παρθεί μια τελεσίδικη απόφαση στην οποία θα μετέχουν όλοι οι ομοφυλόφιλοι και θα είναι με ΠΑΝΔΙΚΑΙΟ τρόπο και όπως θα οριστεί από τον Θεό. Το διάστημα που θα μεσολαβήσει θα υπάρχουν πολλά τραγικά φαινόμενα και θα υπάρχει μία δυστυχία στα άτομα αυτά που θα οριστεί από τον αναγκαστικό χωρισμό αλλά και την τελική επιθυμία ο σύντροφος που επέλεξαν να έχει αποφασίσει και να θέλει να έχει το ίδιο φύλο και στην αιώνιο ζωή και έτσι αναγκαστικά θα πρέπει να χωρίσουν. Στο διάστημα που θα μεσολαβήσει μέχρι την τελικά απόφαση θα αποφασιστεί το φύλο όλων και θα υπάρχουν πτώσεις από ανυπακοές ορισμένων ατόμων οι οποίοι θα είναι μερικοί από αυτούς που στην θνητή ζωή αντιμετωπίζουν με αναίδεια τον Θεό και τον σχετικό ορισμό του παρά φύσιν έρωτος αυτού. Η αναίδεια αυτή θα παρουσιαστεί ενώπιων των Αγγέλων και της Αγίας Τριάδος με τον ίδιο τρόπο που παρουσιάζεται και σήμερα. Ταυτόχρονα θα υπάρχει ένα νέο ζευγάρωμα στο οποίο οι περισσότεροι θα ανταλλάξουν συντρόφους ανάλογα με το τελικό φύλο που θα επιλέξουν και τις προτάσεις Θεού ο οποίος θα τους φέρει σε επαφή γνωρίζοντας συμβατότητες των ψυχών μέχρι να ζευγαρώσουν τελικά ΟΛΟΙ.

Όσοι αρνηθούν με τεράστια αναίδεια και θα συνεχίζουν μέχρι τέλους να δεχθούν σύντροφο από το άλλο φύλο τελικά θα μείνουν μόνοι τους ΑΙΩΝΙΑ και είναι άγνωστο αν ο Θεός ορίσει μια ευκαιρία ζευγαρώματος και σε αυτούς, μια που θέλει να ζευγαρώνουν ΟΛΟΙ εκτός από όσους φτάνουν στην ΠΛΗΡΗ Αγιότητα που είναι ο ορισμός του Αξιώματος του Αγίου Αγγέλου του Θεού. Φυσικά οι ομοφυλόφιλοι για να φτάσουν σε αυτό το Αξίωμα θα πρέπει να παρουσιάσουν Μετάνοια στην θνητή ζωή και να Μονάσουν για αρκετά χρόνια όπου θα εκλιπαρούν τον Θεό να τους λυπηθεί.

Η Μετάνοια στην αιώνιο ζωή είναι ακόμη επιθυμητή αλλά πλέον θα έχουν χαθεί πολλά ελαφρυντικά που έχουν οριστεί από τη αδύνατη πίστη που οφείλεται στην διαστρέβλωση της Αλήθειας και στις καταστάσεις ακόμη αθεΐας που οδηγούνται πολλοί από άγνοια.


Ανάλυση του υποτιθέμενου γάμου και του συμβολαίου συμβίωσης σαν φαινόμενο.

Αρχικά θα ήθελα να τονίσω ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ρατσιστικά οι άνθρωποι που επέλεξαν παρά φύσιν την επιλογή του συντρόφου τους. Είναι μια επιλογή που ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ο Θεός αφού καταργεί την ένωση του αρσενικού και του θηλυκού κατά την οποία λαμβάνει μία αλληλοσυμπλήρωση των ψυχών.

Αλλά υπάρχουν πολλά προβλήματα που προκύπτουν και θα προκύψουν κατά την διάρκεια της ζωής αφού συχνά παρατηρείται το φαινόμενο και δρουν τα ένστικτα τα οποία ορίζουν την φυσιολογική σύζευξη τελικά.

Συχνά λοιπόν ζευγάρια μεταγενέστερα του γάμου μαθαίνουν τις παρά φύσιν επιλογές του συντρόφου τους και αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια συνεχή δυστυχία για τα άτομα που έκαναν ένα ΤΡΑΓΙΚΟ λάθος στη ζωή τους.

Τις περιπτώσεις των γάμων ομοφυλοφίλων τις έχω σχολιάσει κατά το παρελθόν αλλά εδώ θα αναπτυχθώ λίγο περισσότερο.

Αν λοιπόν και όταν τελικά η επιστήμη θα καταφέρει και η αλλαγή φύλου επιτευχθεί με τρόπο που δεν θα είναι ορατή η αλλαγή και στη συνέχεια κάποιος ερωτευτεί ένα άτομο το οποίο άλλαξε φύλο ενδέχεται να μην μάθει ΠΟΤΕ ότι το άτομο αυτό δεν θα είναι σε θέση να αποκτήσει απογόνους αν πρόκειται για άντρα που έγινε γυναίκα. Στην περίπτωση αλλαγής από γυναίκα σε άντρα ισχύουν τα ίδια βεβαίως αλλά ενδέχεται να μην έχει γίνει μεγάλη ζημιά με την αλλαγή φύλου και να μπορεί στο μέλλον με νέα αλλαγή η γυναίκα να επιστρέψει στο αρχικό της φύλο και να αποκτήσει τελικά απογόνους.

Σε κάθε περίπτωση λοιπόν η αλλαγή φύλου ενδέχεται να γίνει μετά τον γάμο γνωστή και ο ένας σύντροφος να έχει χάσει την ευκαιρία μιας ευτυχισμένης ζωής.
Αν δεν προστατέψει η πολιτεία από την περίπτωση αυτή ΑΠΑΤΗΣ ποιος θα μας προστατέψει;;;;;;

Αν δεν μας προστατέψει η εκκλησία από την περίπτωση αυτής της απάτης ποιος θα μας προστατέψει;;;;;;

Καλούμαστε λοιπόν να αντιμετωπίσουμε μια νομιμοποίηση μελλοντικής απάτης και για αυτόν τον λόγο θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ το γεγονός τέλεσης του γάμου όπως και του συμφώνου συμβίωσης το οποίο είναι φαινόμενο ΙΔΙΟΤΕΛΟΥΣ ΑΓΑΠΗΣ. Παρακάτω θα εξηγήσω τα σχετικά.

Δεν έχω να προσθέσω ΤΙΠΟΤΑ άλλα παρά ότι ΖΗΤΩ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ από το κράτος για την περίπτωση απάτης που μπορεί να εμφανιστεί στο μέλλον. Η ελευθεροβουλία τους ΠΟΤΕ δεν πρέπει να εμποδιστεί και είναι ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ των πράξεών τους όσοι αλλάζουν φύλο, αλλά ΠΟΤΕ να μην αποτελέσει η αλλαγή αυτή πιθανότητα ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ στο μέλλον είναι το ζητούμενο από εμένα. Αν η ταυτότητα τους αναγράφει την αλλαγή φύλου τότε κάθε ενέργεια που θα απορρέει δεν θα με ενοχλεί αφού θα υπάρχει ένα επίσημο έγγραφο το οποίο θα πληροφορεί τον καθένα σύντροφο κατά την απόκτηση της σχετικής άδειας γάμου ή κατά την σύναψη συμβολαίου ακόμη. Αν η αλλαγή νομιμοποιηθεί και φαίνεται πλέον ως φύλο το αποκτηθέν τότε θα έχουμε να κάνουμε με μια απάτη στην οποία θα προσυπογράφει το κράτος.

Το σύμφωνο συμβίωσης ουσιαστικά ορίζει καταστάσεις μοιρασιάς οι οποίες ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ σε μια συμβίωση. Αν δεν υπάρχει ΑΜΟΙΒΑΙΑ εμπιστοσύνη τότε είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΑΓΑΠΗΣ ή δεν έχει αναπτυχθεί ΠΟΤΕ αυτή.

Υπάρχουν ζευγάρια που ζουν ΜΙΑ ΖΩΗ χωρίς γάμο και χωρίς σύμφωνο συμβίωσης και ορίζουν συνθήκες ΤΕΛΕΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ. Αυτοί ορίζουν διαμέσω διαθηκών την νομή των ΜΗ ΚΟΙΝΩΝ περιουσιακών στοιχείων ΣΥΧΝΑ ΑΠΟΚΡΥΦΕΣ με μόνη γνώση την ύπαρξη αυτών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και έχουν οριστεί ΤΑ ΠΑΝΤΑ αφού σε περίπτωση χωρισμού η διαθήκες περιλαμβάνουν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ νομή της περιουσίας. Αυτές οι διαθήκες αποτελούν ουσιαστικά τα σύμφωνα συμβίωσης τα οποία ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΧΡΗΣΤΑ.

Το σύμφωνο συμβίωσης στην περίπτωση των ομοφυλοφίλων ουσιαστικά είναι ο ΥΠΟΥΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ νομιμοποίησης ενός γάμου. Την συμβίωση των ομοφυλόφιλων ΟΥΔΕΙΣ ΑΠΟΓΟΡΕΨΕ και έτσι υπάρχουν ασύστολες και ΑΣΤΗΡΙΚΤΕΣ κατηγορίες από τις ομάδες κυρίως γυναικών που θέλουν να συμβιώνουν μεταξύ τους. Υπάρχει μία αγένεια η οποία έχει γίνει ήδη αντιληπτή. Κατά την δράση των συλλογικών δράσεων έχει οριστεί η αθεΐα για να αποκτήσει υπόσταση η νομιμότητα της σχέσης τους και υπάρχουν ΑΣΥΣΤΟΛΕΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ προς του πιστούς που δεν θεωρούν αρμοστό να οριστεί η νομιμοποίηση της συμβίωσης των ομοφυλοφίλων. Το αισχρό αυτό φαινόμενο επίσης καταγγέλλω ζητώντας απλά να πράξουν κατά πως επιθυμούν ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να παρασύρουν και άλλους κοντά τους και ΕΙΔΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ τα οποία θεωρώ ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να μεγαλώνουν στερώντας τους τον ένα φυσικό γονέα που θα είναι του άλλου φύλου. Είναι ΕΓΚΛΗΜΑ προς το παιδί το οποίο ενδεχόμενα θα παρασυρθεί στις παραφύσιν επιλογές των γονέων τους.


Πως μπορεί κάποιος να μείνει στις επιλογές που ζητούνται από τον θεό απολαμβάνοντας τις χαρές των ηδονών;

Αρχικά το πρώτο που πρέπει να προσέχει το άτομο είναι η διατήρηση της πίστης στον εκάστοτε σύντροφο. Αυτό βέβαια αν δεν μπορεί να διατηρήσει την αγνότητα. Αν καταφέρει και ελέγξει τις ερωτικές επιθυμίες του το άτομο διαμέσω της εγκράτειας, τότε θα είναι σε θέση να απολαμβάνει πολύ υψηλές ηδονές οι οποίες ορίζονται από την ελεγχόμενη στέρηση και την αύξηση της επιθυμίας. Αν η επιλογή είναι των ηδονών με βάση την εκάστοτε φύση τους ατόμου η οποία καθορίζεται από το φύλο, τότε οι ηδονές που ορίζονται με τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ τότε αυξάνουν την αγάπη στον υπέρτατο βαθμό και οι ηδονές αποκτούν και αυτές υπέρτατη απόλαυση, αφοί οι αισθήσεις της ψυχής και του σώματος δημιουργούν καταστάσεις εκστασιασμού.

Η αποφυγή των παραφύσιν επιλογών δεν είναι μόνο το ζητούμενο αλλά αποφέρει και άλλα καλά που είναι η αύξηση της πίστης στον Θεό του οποίου οι Εντολές τηρούνται όταν αποφεύγονται λόγω της πίστης. Η υπακοή στον Θεό ορίζει ακόμη περισσότερα οφέλη και όπως περιγράφονται τα σχετικά από τον Άγιο Ιωάννη τον επονομαζόμενο Ιερό Χρυσόστομο. Η άνοδος την πίστης και η αγάπη προς τον Θεό ορίζουν ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΜΗ ΕΥΛΟΓΙΑ από την ίδια την Αγία τριάδα η οποία είναι κοντά ΣΕ ΠΑΝΤΕΣ που τον αγαπούν ορίζοντας ψυχικές ηρεμίες κατά την ώρα της Θείας λειτουργίας και αγαλλίαση την ώρα του τέλους της με την απόδοση του Αντίδωρου. Αυτό το έχουν νιώσει ΟΛΟΙ οι αληθινοί πιστοί και μερικοί το έχουν προσδιορίσει, ενώ άλλη απολαμβάνουν την χαρά αυτή χωρίς τον σχετικό προσδιορισμό.


Επίλογος

Η παρουσίαση της σχετικής πραγματείας έγινε για δυο λόγους. Ο ένας αφορά την ενημέρωση ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ και όχι μόνο, περί του ορθοπρεπούς των ηδονών και ο δεύτερος για την ώθηση των ανθρώπων στην ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ η οποία αυξάνεται διαμέσω της συζυγικής πίστης.

Επιθυμία μου είναι οι άνθρωποι να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερα διαζύγια, τα περισσότερα από τα οποία ορίζονται από την απιστία του ενός ή και των δύο συντρόφων.
Η κοινωνίας μας βιώνει συνεχώς αυξανόμενο αριθμό διαζυγίων γιατί οι διδάσκοντες της αρετής έχουν ελαχιστοποιηθεί τα τελευταία χρόνια και αυτό γιατί οι σχολική αγωγή έχει πάρει την οδό της αποστήθισης και την διδασκαλία ανωφελών μαθημάτων όπως πχ τα φανταστικά μαθηματικά ή η φανταστική ιστορία που ορίστηκε μέσα από τις μυθοπλασίες των ανθρώπων που θέλουν να αποκαλούνται ιστορικοί. Αναφέρομαι στα γνωστά προβλήματα με τα βιβλία και ειδικά με στο βιβλίο της ιστορίας που παρουσίασε αυτοκτονούντες τους κατοίκους της Σμύρνης.

Σας εύχομαι ΜΟΝΟ να έχετε την αγάπη που σας αξίζει, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ έχετε επιλέξει τον δρόμο των παρά φύσιν επιλογών των ηδονών. Εσείς θα καθορίσετε την επιλογή σας και θα ορίσετε την απόλαυση κατά πως νομίζεται ότι αρμόζει και φυσικά η πραγματεία αυτή αποτελεί ΜΟΝΟ ενημέρωση η οποία ορίστηκε από συγκέντρωση υλικού που διδάσκεται σε ΠΑΜΠΟΛΛΑ μοναστήρια για τα λίγα έτη που οι μοναχοί έχουν Αγγελική επικοινωνία. Στο διάστημα αυτό λίγοι πετυχαίνουν και μαθαίνουν τα σχετικά αφού δεν είναι μόνιμοι κάτοικοι των Μοναστηριών και επίσης γιατί η γνώση δεν εμφυτεύεται σε λίγες στιγμές, αλλά γιατί ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ από τους ΤΕΛΕΙΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ που είναι οι Άγιοι Άγγελοι του Θεού, στους μοναχούς και τις μοναχές.

Κλείνοντας διευκρινίζω ότι προσπάθησα να σας ενημερώσω σε γενικές γραμμές και εκτός του θέματος της πραγματείας για να γίνει κατανοητή η ΑΓΑΠΗ που είναι ο Θεός.