H Κλίμακα της Ορθοδοξίας (Περιληπτική αναφορά σταδίων)

Εισαγωγή

H Κλίμακα, ΚΑΚΩΣ δεν διδάσκεται στα σχολεία και μάλιστα θα έπρεπε να διδάσκεται σε ένα μάθημα αρετής το οποίο λείπει από τα σχολεία μας. Αυτό θα μπορούσε να αποτελείται από ύλη των αρχαίων Ελληνικών που ΚΑΚΩΣ καταργήθηκε και που αφορά διάφορα θέματα τα οποία δεν διδάσκονται πλέον και αφορούν την ΓΝΗΣΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ και όχι την εισαγόμενη από το εξωτερικό Ελληνική φιλοσοφία η οποία ορίζει ως σοφιστές μεγάλους φιλοσόφους όπως ο Αριστοτέλης και άλλοι.

Περιληπτική παρουσίαση των σταδίων της κλίμακας

Παραθέτω παρακάτω την Κλίμακα της Ορθοδοξίας όπως έχει παρουσιαστεί από τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή κα μπορείτε πλέον να την βρείτε στα Άπαντα αυτού.

Εδώ κάπου θέλω να κεντρίσω τους μελετητές και να τους ωθήσω να μελετήσουν τους Ερμητικούς Διαλόγους τους οποίους μπορούν να τους βρουν στο βιβλίο του κου Παντελή Ιωαννίδη με τίτλο "Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος" και τον παρουσιάζει ΚΑΚΩΣ ως Ιδρυτή της θρησκείας του μονοθεϊσμού. Σε κάποιο εδάφιο παρουσιάζεται η Κλίμακα και ΠΡΟΚΑΛΩ τους αρχαιολάτρες να την βρουν και να δουν ΤΙ ΔΙΔΑΞΕ ο ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟΣ και όχι μόνο Τρισμέγιστος Ερμής που η άγνοια οδήγησε πολλούς να τον παρομοιάσουν με τον φτερωτό Ερμή ή τον Θωτ, γιατί κάποιοι ανακάλυψαν ένα σκουπίδι κάποτε. Σκεφτείτε ότι βρίσκεστε σε ένα όγκο δικαστικών πεπραγμένων και αποκόπτεται από μία δίκη η απολογία ενός κατηγορουμένου που αρνείται την ενοχή για κάτι που έπραξε. Δεν θα οδηγηθείτε σε πλάνη; ΓΙΑΤΙ πίστεψαν όλοι το σκουπίδι που βρέθηκε από τους Άγγλους που βρήκαν ευκαιρία να γίνουν διάσημοι με κάτι που ανακάλυψαν χωρίς να ερευνήσουν την αξιοπιστία του;
Γιατί επιλέγουν οι αρχαιολάτρες και διδάσκουν διάφορα ΕΚΤΟΣ από τις διδασκαλίες αρετής των αρχαίων;

Μήπως γιατί είναι κοινές με τις "παροιμίες" της Ορθοδοξίας μας;

Η περιβόητη Κλίμακα της Ορθοδοξίας ή πιο ΟΡΘΑ της ΑΓΑΠΗΣ αφορά τα 11 παρακάτω στάδια τα οποία πρέπει να περάσει η ψυχή για να ολοκληρωθεί. Αυτά είναι:

Η αοργησία , η οκνηρία, η μνησικακία, το ψεύδος, η ακηδία, η γαστριμαργία, η κενοδοξία , η περηφάνια, η ταπεινοφροσύνη, η διάκριση και τέλος η απάθεια.

Θα αναλύσω με μία μόνο φράση το κάθε στάδιο και θα επεκταθώ μόνο όπου νομίζω ότι πρέπει.

Αοργησία

Η ικανότητα ενός ανθρώπου να μην επιτρέπει να οργίζεται αποτελεί μια ΠΗΓΗ ηρεμίας από την οποία δεν θα προκύψουν άσχημα λόγια που θα πληγώσουν ανθρώπους τους οποίους αγαπάει.

Η οκνηρία

Επιπτώσεις έχει στο στάδιο των οικονομικών προβλημάτων που θα προκύψουν από αυτή, αλλά και σε άλλα που έχουν να κάνουν με τους πνευματικούς αγώνες που θα πρέπει να γίνουν μέχρι να ολοκληρωθεί η ψυχή.

Η μνησικακία

Είναι η πηγή του μίσους και εμποδίζει κάθε εκδήλωση αγάπης, αφού ο μνησίκακος υπηρετεί το κακό που θα προκύψει από το μίσος που υπάρχει στην καρδιά όλων των ανθρώπων, αφού επιλέγουν αν θα το επιτρέψουν να εμφανιστεί ή όχι. Σημαντικότατος παράγων αγάπης αποτελεί η ΠΑΝΤΕΛΗΣ έλλειψη του χαρακτηριστικού αυτού που υπάρχει λίγο ή πολύ σε όλους μας.

Το ψεύδος

Το ψέμα ΠΑΝΤΑ αποκαλύπτεται και μας αφήνει έκθετους. Η αλήθεια ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ.

Η ακηδία

Η ικανότητα να μην κριτικάρουμε τα λάθη των άλλων μας επιτρέπει να μην προκαλούμε το μένος προς τους άλλους αλλά και από τους άλλους προς εμάς. Εδώ αναφέρεται και η περιβόητη φράση του Κυρίου που λέει να βγάλουμε πρώτα το δοκάρι από το δικό μας μάτι και έπειτα να προσπαθήσουμε να βγάλουμε το αγκαθάκι από το μάτι του άλλου.

Η γαστριμαργία

Αποτελεί αίτιο θανάτου για όσους δεν επιλέγουν να αποφύγουν τροφές που βλάπτουν αλλά σε συνδυασμό με τον Πνευματικό αγώνα της νηστείας μας παρέχει την δυνατότητα να ανεβάσουμε την προσευχή σε επίπεδα ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΥΨΗΛΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ και επιτρέπει να γίνει προσευχή δακρύων στην οποία ΔΕΝ ΑΡΝΕΙΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ, αν και ΔΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε και όχι αυτό που ζητάμε.

Η κενοδοξία

Η αλαζονεία αλλά και η ματαιοδοξία δεν επιτρέπουν να ανεβεί σε υψηλά επίπεδα ο πνευματικός αγώνας που θα μας οδηγήσει να πνίξουμε τα σκουλήκια της αγάπης όπως η ζήλεια και ο εγωισμός.

Η περηφάνια

Αποτελεί όμοιο με το προηγούμενο γνώρισμα τα οποία πρέπει να εκλείψουν για να φτάσουμε σε υψηλά επίπεδα αυτογνωσίας και στη συνέχεια διαμέσω της ταπείνωσης να φτάσουμε στην ολοκλήρωση.

Η ταπεινοφροσύνη

Αποτελεί το ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ στοιχείο για να φτάσει κανείς στην γνώση και στην ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ της ψυχής. Είναι η κορυφή αφού τα επόμενα στάδια περιλαμβάνουν πνευματικούς αγώνες διατήρησης των κεκτημένων και απόλαυσης χαρακτηριστικών ΕΥΤΥΧΙΑΣ.

Η διάκριση

Με οδηγό την ταπείνωση φτάνει κανείς στην διάκριση όπου ασκείται ΣΥΝΕΧΩΣ μέχρι να μην λανθάνει.

Η απάθεια

Δεν είναι το γνώρισμα όπου δεν αισθάνεται κανείς όπως νομίζουν ορισμένοι αφού η απάθεια είναι το γνώρισμα εκείνο στο οποίο ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ και αφορά τις συνέπειες των σφαλμάτων που καλούνται Αμαρτίες.

Όταν φτάσει κανείς στην απάθεια αισθάνεται την αγάπη σε όλο της το μεγαλείο, χωρίς να πονά αλλά με πολλές θλίψεις που προκύπτουν από αγάπη για όσους πάσχουν. ΔΕΝ ΜΙΣΕΙ ούτε στο απειροελάχιστο και γίνεται χαλί να τον πατήσεις για όσους αγαπάει.

Η παραπάνω παράθεση έγινε απλά για να γίνει κατανοητή η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ και όχι για να σας υποδείξω κάποιο δρόμο. Η γνώση μπορεί να αποκτηθεί με μελέτη για όσους το επιθυμούν αυτό, αφού υπάρχουν πάμπολλες σελίδες που αναλύουν ΤΕΛΕΙΑ τα σχετικά. Προσωπικά έχω την ελπίδα ότι σας έδωσα μια απλή ώθηση για να κατανοήσετε την αξία της αγάπης την οποία πρέπει να εκδηλώνετε προς τους συντρόφους, γονείς και παιδιά, αλλά και στους λίγους αλλά εκλεκτούς φίλους που όλοι έχετε έστω και αν δεν μπορείτε να τους ξεχωρίσετε.


Επιμέρους ανάλυση των σταδίων της Κλίμακας

1.Αοργησία

Η ικανότητα συγκράτησης του θυμού αποτελεί το πρώτο βήμα στον αγώνα για την τελειοποίηση της ψυχής.

Συχνά παρατηρούμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που με το παραμικρό θυμώνουν και μερικοί από αυτούς είμαστε και εμείς. Για να πετύχουμε να μην οργιζόμαστε χρειάζεται ο έλεγχος του νου ο οποίος για να αποκτηθεί χρειάζεται ΜΕΓΑΛΟΥΣ πνευματικούς αγώνες.

Στα πλαίσια των αγώνων αυτών ορίζουμε την προσευχή μας να αναζητεί την ηρεμία της
ψυχής η οποία προσευχή σε κάθε στιγμή που θα υποπίπτουμε στην οργή θα αρχίζει να γίνεται εσωτερικά (από μέσα μας) όλο και πιο έντονη. Ταυτόχρονα θα πρέπει να είμαστε ενεργοί στα της νηστείας στην οποία θα πρέπει να μην υποπίπτουμε σε λάθη διατροφής. Αν πάραυτα υποπέσουμε σε λάθη θα θυμώνουμε για την ανικανότητα που παρουσιάσαμε και τελικά σταδιακά τα λάθη θα μειώνονται.

Έτσι και στην οργή μας θα εντείνουμε τον αγώνα για απόκτηση ηρεμίας με εσωτερική σκέψη η οποία θα μας φωνάζει "ήρεμααααα" και στη συνέχεια θα θυμώνουμε με τον εαυτό μας που απέτυχε να μείνει ήρεμος. Αυτές οι καταστάσεις θυμού προς την αποτυχία μας ορίζουν την άνοδο του αγώνα προς την ηρεμία και με την βοήθεια της προσευχής αλλά και του Θεού βεβαίως κάποια στιγμή θα φτάσουμε στο επίπεδο που δεν θα οργιζόμαστε πια.

Είναι φανερό ότι όσα σας γράφω δεν αναφέρονται στα βιβλία της Κλίμακας που υπάρχουν ήδη και από ότι γνωρίζω, τα οποία δεν μπαίνουν τόσο βαθιά σε ζητήματα καθοδήγησης πνευματικά της σκέψης με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η διδασκαλία των σχετικών. Είναι δικά μου λόγια και δράσεις στις οποίες προχώρησα για να αποκτήσω τον αυτοέλεγχο γενικά και όπως θα αναφέρω στα υπόλοιπα στάδια. Είναι οι αγώνες όπως τους όρισα εγώ εκμεταλλευόμενος τις τεχνικές ελέγχου της σκέψης από Ανατολικές διδασκαλίες αγάπης οι οποίες παρουσιάζονται σε ορισμένα βιβλία ψυχολογίας. Εσείς μπορείτε να ορίσετε τους αγώνες σύμφωνα με τα δικά σας πρότυπα αφού συχνά ο καθένας αποδέχεται διαφορετικές μέθοδες και μάλιστα αυτές που του ταιριάζουν καλύτερα.

Τέλος τα αποτελέσματα έγιναν ακόμη πιο εμφανή όταν πέτυχα να ελέγχω το νου μερικώς με ένα συνδυασμό Ορθοδόξων και Ανατολικών μεθόδων οι οποίοι αποτελούν εσωτερικούς αγώνες του πνεύματος. Σήμερα συνεχώς αγωνίζομαι για μεγαλύτερο έλεγχο του νου αλλά αυτό φαντάζει δύσκολο. Ωστόσο αν δεν αφήσω ελεύθερη την σκέψη είναι πολλές οι ώρες της ημέρας που καταφέρνω και έχω ΠΛΗΡΗ έλεγχο του νου, γεγονός που ορίζει την ηρεμία και γαλήνη της ψυχής μου. Μόλις καταλάβω ότι έχασα τον έλεγχο της σκέψης θυμώνω με τον εαυτό μου και ανακτώ και πάλι τον έλεγχο. Αυτό για να το πετύχω χρειάστηκαν αρκετά χρόνια επιμονής και στόχος ήταν η ηρεμία και η γαλήνη της ψυχής την οποία ΠΕΤΥΧΑ για να ανταπεξέλθω σε δύσκολες καταστάσεις της ζωής μου.

2.Οκνηρία

Η οκνηρία δηλαδή η τεμπελιά είναι ένα φαινόμενο το οποίο έχει μεγάλες συνέπειες συνολικά σε όλα τα υπόλοιπα στάδια. Αν υπάρχει οκνηρία τότε οι πνευματικοί αγώνες είναι άτονοι και το αποτέλεσμα αυτών είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα είναι η αποτυχία. Σε περίπτωση που υπάρχει οικογένεια έχουμε περιπτώσεις πείνας αλλά και άλλων συνεπειών που έχουν συνολικά μια επιβάρυνση του οκνηρού ατόμου στους συνανθρώπους του. Ο οκνηρός δεν πρόκειται να παρουσιάσει καλά έργα και έτσι δεν είναι εύκολο να αναπτυχθεί η εκδήλωση της καλοκαρδίας η οποία μπορεί να υπάρχει βέβαια, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. ο Ιερός Χρυσόστομος έχει παρουσιάσει σειρά συγγραμμάτων σχετικών με την ωφέλεια των καλών έργων και έτσι καλό θα είναι να τα μελετήσει όποιος δεν έχει την οκνηρία στο αίμα του. Εγώ μελέτησα λίγα από τα Κείμενα του Αγίου αλλά έμαθα ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ, που αμφιβάλλω αν θα τα μάθαινα διαφορετικά.

Πως όμως μπορεί ο οκνηρός ο άνθρωπος να κινηθεί;;;

Αυτό για να συμβεί χρειάζεται από μικρό παιδί οι γονείς του ή οι δάσκαλοι του να εντοπίσουν την οκνηρία και να τον ωθήσουν αρχικά με το καλό στην εργασία. Αν δεν δεχθεί θα πρέπει να μπει με το ζόρι και εκεί θα πρέπει να είναι κοντά του κάποιος να τον ενθαρρύνει μέχρι να αυξήσει την υπομονή του. Με την υπομονή και την επιμονή πετυχαίνει κανείς τα πάντα.
Τυχόν δέλεαρ αμοιβής σε οκνηρό άτομο είναι καλό να αποφεύγεται ή να χρησιμοποιείται ΜΟΝΟ στην αρχή γιατί μπορεί να αναπτυχθεί ιδιοτέλεια η οποία θα έχει άλλες συνέπειες οι οποίες θα αναλυθούν περισσότερο σε άλλα στάδια στα οποία πρέπει να πολεμηθεί και αυτή.
Αν διαπιστώσετε εσείς ότι η οκνηρία σας ανακόπτει την πορεία, μπορείτε απλά να επιβάλλετε στον εαυτό σας εργασίες στις οποίες θα συνεχίζετε ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα η αρχική δυσφορία που φυσικά ΟΛΟΙ ΝΙΩΘΟΥΜΕ σταδιακά, τις επόμενες μέρες θα εκλείψει και αργότερα θα εξαφανιστεί τελείως κάθε οκνηρό φαινόμενο. Ταυτόχρονα η άσκηση στην υπομονή θα έχει αποτελέσματα εσωτερικής ηρεμίας, η οποία θα επιφέρει γαλήνη του νου και ΚΑΘΑΡΗ σκέψη για επίλυση προβλημάτων αφού το άγχος με την αύξηση της υπομονής είναι ποσά αντιστρόφως ανάλογα και έτσι το άγχος ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ σταδιακά και αν υπάρχει ετοιμότητα αντιμετώπισης κάθε αντιξοότητας η οποία μπορεί να προκύψει.
Θυμίζω τον Απόστολο Παύλο στην Προς Ρωμαίους Επιστολή (στίχοι ε 1-6) τους οποίους δεν θα παρουσιάσω για να ανοίξετε την Καινή Διαθήκη. Είναι μια φράση σε αυτούς τους στίχους η οποία έδωσε ΔΥΝΑΜΗ σε κάθε Άγιο, αλλά και σε ΠΑΜΠΟΛΟΥΣ πιστούς οι οποίοι διέκριναν την σημασία αυτών. Αναφέρεται στην δράση της θλίψεως αλλά είναι Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ του Λόγου του Θεού και έχουν θέση στο στάδιο της οκνηρίας, αφού αυτή προκαλεί ένα είδος θλίψης στο κάθε παιδί, το οποίο ακόμη δεν έχει ασκηθεί στην υπομονή και δεν έχει σκληραγωγηθεί επαρκώς, αν και μερικά παιδιά από πολύ μικρά έχουν βυθιστεί στα βάσανα και έχουν ΑΤΣΑΛΩΣΕΙ την καρδιά τους και ΑΝΤΕΧΟΥΝ σε κάθε θλίψη.

3.μνησικακια

Η μνησικακία είναι από τα πιο σημαντικά στάδια της Κλίμακας και ελάχιστοι είναι αυτοί που αγωνίζονται για την εξάλειψη αυτής. Έτσι βλέπουμε ακόμη και Αρχιεπισκόπους ή μερικούς Πατριάρχες και ΠΑΜΠΟΛΟΥΣ Μητροπολίτες να παρουσιάζουν τεράστια μνησικακία η οποία για τον κατώτερο κλήρο μπορεί μερικώς να δικαιολογηθεί αλλά για τον ανώτερο είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.

Εγώ σαν Γιώργης δεν μπορώ να διανοηθώ ακόμη και Ιερέα να παρουσιάζει μνησικακία αφού αυτή είναι εκδήλωσης μίσους και ΠΡΕΠΕΙ οι αντιπρόσωποι της Αγάπης που ΕΙΝΑΙ ο Θεός, να ΥΠΕΡΒΑΛΛΟΥΝ ΕΑΥΤΟΝ και να ξεχνούν κάθε αντιπαλότητα, πολιτικής ή θρησκευτικής χροιάς. Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο των διωγμών των Χριστιανών από τους Ναούς με κυριότερες αιτίες, τα φαινόμενα αμφίεσης, τέλεσης πολιτικού γάμου, λήψη ναρκωτικών ουσιών με ΚΥΡΙΟΤΕΡΗ την πρότερη αιρετική διδασκαλία ή συμμετοχή στην αίρεση.

Η τελευταία περίπτωση είναι που με εκνευρίζει περισσότερο από όλες γιατί ενώ ΠΟΛΛΟΙ γνωστοί Άγιοι είχαν και ΕΣΩΣΑΝ με τις προσευχές τους αιρετικούς όπως ο Άρειος, οι σημερινοί Ιερείς και Μητροπολίτες διώχνουν από τον Οίκο του Θεού ανθρώπους τους οποίους θα έπρεπε να αγκαλιάζουν. Θυμίζω ότι αφαιρέθηκε η ζωή του Αρείου και η αδικία αυτή ορίζει το δικαίωμα σωτηρίας του η οποία διαφορετικά ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΥΝΑΤΗ. Η σωτηρία του Αρείου είναι αποτέλεσμα προσευχής του τότε Πατριάρχη.

ΜΕ ΠΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ διώχνουν από τον οίκο του Θεού πιστούς;;;;;;;
ή και άπιστους ακόμη;;;;;;;;

Είναι δικό τους σπίτι τελικά ή ορίζουν ως κτήμα τους τον Ναό;;;;

Τέλος ΓΙΑΤΙ ενοχλούνται με το συλλείτουργο με τους Καθολικούς και γιατί δεν θέλουν να συνυπάρχουν σε ένα Ναό με τους Καθολικούς ή άλλους Αιρετικούς;;;;;

ΓΙΑΤΙ ενοχλούνται ξεχνώντας την διδασκαλία του Κυρίου με την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου καθώς και την αντιμετώπιση της Σαμαρείτιδος από τον Κύριο;;;

ΓΙΑΤΙ ξεχνούν οι Ιερείς, ότι οι Σαμαρείτες ήταν υπό διωγμό την εποχή εκείνη;;;

Και τέλος ΓΙΑΤΙ ξεχνούν την ΕΝΤΟΛΗ ΘΕΟΥ να άρουν ΚΑΘΕ φυλετική διαφορά οι άνθρωποι η οποία προέκυψε από την ΤΙΜΩΡΙΑ ΘΕΟΥ με τις χρωματικές διαφορές και γλώσσες αμέσως μετά την πτώση του Πύργου της Βαβυλώνας;

ΓΙΑΤΙ λοιπόν παρουσιάζουν φαινόμενα ρατσισμού τα οποία είναι εκδήλωση μνησικακίας;;;;

Ακόμη γιατί υπάρχει πολιτική αγκαλιά προς ορισμένα από τα κόμματα ενώ διώκονται τα άλλα;;

Ο διωγμός και σε αυτήν την περίπτωση είναι εκδήλωση μνησικακίας και αποτελεί φαινόμενο επιλογής εκδήλωσης του μίσους και αυτό ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ για αντιπροσώπους Αγάπης, αλλά και για τους πιστούς ακόμη της Ορθοδοξίας οι οποίοι οφείλουν να εντείνουν τους αγώνες τους για τελειοποίηση της ψυχής ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΚΑΜΙΑ εκδήλωση μνησικακίας.

Εδώ θέλω να τονίσω ότι είμαστε ΑΝΑΞΙΟΙ εμείς να κρίνουμε τα άτομα, αλλά το φαινόμενο συνολικά είναι μία πληγή της Ορθοδοξίας η οποία αν και βαδίζει ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ στην ΑΛΗΘΕΙΑ την παρακάμπτει μερικές φορές κατά το δοκούν του εκάστοτε Ιερέα ο οποίος αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη αυστηρότητα από τον Κύριο.

Η νίκη σε αυτό το στάδιο επέρχεται εύκολα αν το άτομο είναι ενεργό στα της νηστείας ταυτόχρονα με τον πόλεμο κατά της μνησικακίας, αφού ο Πνευματικός αυτός αγώνας διατηρεί την εγρήγορση του νου και την επαφή με τον Θεό και όταν συνοδευτεί από την ΔΙΑΡΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ τότε ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ, με την μνησικακία να σβήνει ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ και ταυτόχρονα εκδηλώνεται μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΛΟΚΑΡΔΙΑ η οποία δημιουργεί έκπληξη στο άτομο που νίκησε στον αγώνα αυτό.

Ο Πνευματικός αγώνας της εξάλειψης της μνησικακίας φυσικά και πάλι προϋποθέτει τον θυμό εναντίων του εαυτού μας σε κάθε αποτυχία ή σε κάθε εμφάνιση της μνησικακίας και αυτό και πάλι θα εντείνει τον αγώνα και όταν θα έρθουν τα αποτελέσματα τότε η χαρά ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ αφού συχνά ΕΝΤΟΣ του Ναού(σώμα) ο Κύριος, διαμέσω του Αγίου Πνεύματος θα μας δίνει την αγαλλίαση και την γαλήνη, αλλά και την ανεξήγητη συχνά χαρά στο τέλος κάθε Θείας λειτουργίας στην οποία παραβρισκόμαστε.

4. ψεύδος

To ψεύδος είναι το στάδιο εκείνο το οποίο είναι το περισσότερο δύσκολο να νικηθεί. Αποτελεί το αίτιο το οποίο οδηγεί στις Σκήτες πολλούς από τους Μοναχούς αφού είναι μαθηματικά βέβαιο ότι καθημερινά στην πορεία στον έξω κόσμο και σε κάθε συζήτηση θα ειπωθεί ένα ψέμα.

Η άγνοια αποτελεί το στοιχείο εκείνο που οριοθετεί τα περισσότερα ψέματα. Σε κάθε τοποθέτηση επί του επιστημονικού σε συζήτηση και επειδή εκ των πραγμάτων θα αναγκαστούμε να πάρουμε θέση το πιθανότερο είναι η θέση που θα πάρουμε και η γνώση που δεν κατέχουμε θα οριοθετήσει πολλά από τα ψεύδη.

Στην πορεία της ζωής μου προσπάθησα να νικήσω το ψέμα και είδα ότι με τον έλεγχο του νου είναι πολύ εύκολο να επιτευχθεί αυτό αλλά ...

1.Ήμουν αναγκασμένος να σιωπώ συχνά για να μην πως ψέμα.

2.Ήμουν αναγκασμένος να κόψω πολλά από τα αστεία που έκανα στους φίλους μου που τα οριοθετούσε ένα ψέμα.

3.Ήμουν αναγκασμένος να συζητώ με την φράση δεν ξέρω δεν απαντώ ακόμη και όταν ήξερα κάτι από φόβο η άγνοιά μου να μην εξωτερικευτεί με ψεύδος.

Με λίγα λόγια δεν μετείχα σε συζητήσεις και είχα γίνει αντικοινωνικός στην προσπάθεια να νικήσω το ψεύδος. Αποφάσισα λοιπόν ότι πρέπει να αρχίσω και πάλι να κάνω τα αστεία μου γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να οδηγηθώ στην απομόνωση ενός κελιού ενός μοναστηριού.
Σε μια συνάντηση με τον Πνευματικό μου τον ρώτησα τι πρέπει να κάνω. Αν θα έπρεπε να συνεχίσω την ζωή μου συμβιβαζόμενος με το ψέμα ή αν θα σταματούσα το ψέμα ΕΝΤΕΛΩΣ.

Η απάντηση από τον Γέροντα που έλαβα είναι μα "ποιος νομίζεις ότι είσαι;;;;;", "νομίζεις ότι μπορείς να γίνει Θεός;;;;;;"

Μετά από αυτό κατέληξα στο συμπέρασμα ότι πρέπει να προσέχω απλά να μην προκαλώ κακό στους συνανθρώπους μου με την χρήση του ψεύδους και άρχισα και πάλι να αστειεύομαι με την χρήση των μικρών ψεμάτων που βγάζουν μερικές φορές πλούσιο γέλιο.

Το στάδιο αυτό (το ψεύδος, αποτελεί ουσιαστικά το κυριότερο στάδιο καταπολέμησης της Αμαρτίας και η νίκη σε αυτό το στάδιο μπορεί να αποτελέσει στοιχείο το οποίο θα έχει αποτελέσει την ικανότητα ΠΛΗΡΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΝΟΥ.

Ο έλεγχος του νου σε ανατολικές διδασκαλίες διδάσκεται αλλά οι τεχνικές αυτές είναι ΚΥΡΙΩΣ τεχνικές ηρεμίας και αυτοσυγκέντρωσης και δεν αποτελούν διδασκαλίες οι οποίες μπορούν μόνες τους να ελέγξουν συμπεριφορές και αμαρτωλότητα. Στις διδασκαλίες αυτές η αρετή επιτυγχάνεται από άλλους δρόμους που είναι πιο δύσκολο να διδαχθούν με αποτέλεσμα πολλοί από τους διδασκόμενους να χάνονται στην πορεία σε δύσβατα μονοπάτια. Έτσι μόνο όσοι αντέξουν χρόνια διδασκαλία και έχουν την υπομονή μπορούν να φτάσουν στην ολοκλήρωση της ψυχής από ένα δρόμο εξαιρετικά δύσβατο.

Η Ορθοδοξία και η Κλίμακα η οποία δόθηκε ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ στον Ερμή τον Τρισμέγιστο ουσιαστικά αποτελούν μία ΑΘΟΡΥΒΗ διδασκαλία ολοκλήρωσης της ψυχής η οποία επιλέγει τον δρόμο της αγάπης. Είναι η ΤΕΛΕΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ η οποία ΜΟΝΟ από τον Θεό θα μπορούσε να οριστεί με τόση τελειότητα.

Αν λοιπόν ελέγξει ο άνθρωπος την λεκτικότητα του ψεύδους τότε ουσιαστικά έχει πολεμήσει το πιο απλό αλλά και το πιο πολυπληθές από τα αμαρτήματα. Το ψεύδος αποτελεί την μικρότερη Αμαρτία και αν έχει κάποιος νικήσει την πολυπληθέστερη από τις αμαρτίες, τότε είναι πολύ εύκολο να αποφύγει τα σπανιότερα αλλά μεγαλύτερα αμαρτήματα. Για να επιτευχθεί αυτό απλά χρειάζεται η αυτογνωσία και ο ορθός προσδιορισμός των αμαρτημάτων.

Αν δεν γνωρίζεις το είδος των αμαρτημάτων δεν μπορείς να τα σταματήσεις.
Εδώ κάπου θέλω να αναφέρω την "πλύση" που συχνά ακούμε από τους μοναχούς και να εξηγήσω σχετικά γιατί πολλοί είναι αυτοί που παρανοούν τα σχετικά αν και οι κατευθύνσεις είναι προς την ορθή κατεύθυνση.

Η πλύση ουσιαστικά γίνεται από την Θεία Μετάληψη αλλά το μέσο το οποίο αποτελεί το ουσιαστικά το απορρυπαντικό στο πλυντήριο είναι η Εξομολόγηση. Εδώ θέλω να τονίσω την υπερβολή του Αγίου Μάξιμου του Ομολογητού καθώς και άλλων Μοναχών οι οποίοι θέλουν να λεχθούν ΟΛΑ ΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ στην Εξομολόγηση.

Μα πως είναι δυνατό να συμβεί αυτό, αφού υπάρχουν τα αγνοήματα τα οποία συχνά είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ. Αν δεν ήταν αγνοήματα θα ήταν ΓΝΩΣΤΑ αμαρτήματα και θα μπορούσαν να λεχθούν αλλά τότε ποια είναι αυτά;;;;;;;;

Τα αγνοήματα αυτά είναι ουσιαστικά ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΨΕΥΔΗ τα οποία αφορούν την μετάδοση του Λόγου του Θεού και προκύπτουν από Θεολογικές συζητήσεις στις οποίες μερικοί αν και βρίσκονται σε βαθύ σκοτάδι γνώσης παρουσιάζονται ως γνώστες των ορθών ερμηνειών της Καινής Διαθήκης την οποία ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ. Πως θα ερμηνεύσει κανείς τον Λόγο όταν συχνά ΑΓΝΟΕΙ την αφετηρία της σκέψης του Κυρίου όταν είπε τα σχετικά;;;;;;;;;

Παραδειγματικά αναφέρω μία φράση από την καθομιλουμένη.

Λέμε σε κάποιον: "Πήγαινε να πλυθείς" και αυτός το πιθανότερο είναι να πάει για να πλύνει το φθαρτό του σαρκίο. Εμείς όμως εννοούσαμε να πλυθεί από το πλυντήριο της ψυχής που είναι η Εξομολόγηση. Θα μπορούσε ποτέ να γνωρίζει κανείς ΟΛΕΣ τις αφετηρίες του Λόγου του Κυρίου;;;;

Η απάντηση είναι ότι αυτό ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ γιατί ο Κύριος συχνά μιλούσε σε ακροατές και ο Λόγος Του είχε αφετηρία τις σκέψεις του ακροατή τις οποίες είχε την ικανότητα να γνωρίζει όπως ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ όλοι οι Άγγελοι που είναι κοντά μας την ώρα που σκεφτόμαστε. Είναι οι ΑΣΥΛΛΗΠΤΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ οι οποίες δίνονται από τον Θεό στους Αγίους που γίνονται Άγγελοι κατά πως είναι γραμμένη στην αποκάλυψη η αναφορά του Αγγέλου που ενώ ο Άγιος Ιωάννης ήταν ακόμη θνητός του λέχθηκε ότι είναι ένας από αυτούς, αφού είχε ΠΡΟΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ από τον Κύριο η Αγιότητα Αυτού.

Συχνά λοιπόν πολλοί όταν τους λέω τα σχετικά ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ τον Αγγελικό ορισμό των Αγίων της εκκλησίας μας και νομίζουν ότι αυτοί είναι νεκροί πλέον, κάτι που φυσικά ΚΑΤΑΡΓΕΙ τον Λόγο του Θεού ο οποίος υποσχέθηκε την ΑΙΩΝΙΟ ΖΩΗ.

Η αμφισβήτηση Αγίου είναι τριπλής μορφής αγνοήματος με ΤΕΡΑΣΤΙΟ Μισθό. Η πρώτη μορφή είναι το ψεύδος, η δεύτερη η αμφισβήτηση Κρίσεως Κυρίου και η Τρίτη και ΚΥΡΙΟΤΕΡΗ η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ του Λόγου του Θεού που όρισε για τον άνθρωπο ο οποίος αμφισβητείται πως ΑΞΙΖΕΙ να γίνει Άγιος.

Ανάλογα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ είναι ο ορισμός της αναξιότητας ενός Ιερέα ή ενός ανώτερου κληρικού όταν λεχθεί από άτομο. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΞΙΟΙ εμείς να Κρίνουμε τους κληρικούς.

5. ακηδία

Η ακηδία διακρίνεται σε δύο στάδια. Στο πρώτο είναι η κρίση και στο δεύτερο η παρουσίαση κριτικής.

Η πρώτη είναι η περίπτωση που πρέπει ΝΑ ΣΒΗΣΤΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ αφού ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ δεν είναι Αναμάρτητος και αυτό προκύπτει από την φράση του Κυρίου "ο αναμάρτητος τον λίθο πρώτος βαλέτω" .

Η δεύτερη περίπτωση είναι η άσκηση κριτικής η οποία καλά είναι να αποφεύγεται γιατί εύκολα ανάγεται σε κρίση.

Στην περίπτωση της κριτικής αυτή μπορεί να είναι το μέσο που θα οδηγήσει στην αυτογνωσία το άτομο που είναι κοντά μας, ενώ όταν το άτομο είναι μακριά μπορεί ακόμη και η απειροελάχιστη μνησικακία η οποία απομένει να οδηγήσει σε υποκίνηση Ασωμάτων Δυνάμεων η οποία το λιγότερο που μπορεί να προκαλέσει, είναι ατυχία του ατόμου στον οποίο απευθύνεται.

Το Ορθό λοιπόν θα πρέπει να είναι η ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΕΞΑΛΕΙΨΗ τόσο του ψεύδους αλλά ακόμη και της άσκησης κριτικής.

Αν όμως η κριτική είναι με πνεύμα παρακλητικό προς το άτομο που απευθύνεται, το οποίο είναι ΠΑΝΤΑ εμπρός μας, τότε αυτή αποτελεί την ΜΟΝΑΔΙΚΗ περίπτωση η οποία δεν αποτελεί αρνητικό χαρακτηριστικό στον αγώνα για την ολοκλήρωση της ψυχής.

Συχνά λοιπόν χρησιμοποιώ καυστικό λόγο ο οποίος είναι ουσιαστικά μία παρουσίαση κριτικής προς ορισμένα άτομα. Αυτός ο λόγος ΠΑΝΤΑ ΕΧΕΙ ΣΤΟΧΟ να αναδείξει ένα πρόβλημα και να οδηγήσει στην αυτογνωσία το άτομο στο οποίο απευθύνεται. ΠΑΝΤΑ μου έλεγε ο Πνευματικός μου να προσεύχεσαι στον Κύριο να σε συγχωρέσει για αυτό που κάνεις και μην κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο λέγοντας πως το κάνεις για καλό σκοπό. Αν το κάνεις με προσοχή και με την ευχή να έχει αποτέλεσμα την αυτογνωσία του συνομιλητή, τότε δεν αποτελεί υποκίνηση Ασώματων Δυνάμεων προς το κακό, αλλά αποτελεί ουσιαστικά υποκίνηση Δυνάμεων προς την ΦΩΤΙΣΗ του νου ατόμου ή ατόμων και ουσιαστικά μία προσευχή.

Μου έλεγε λοιπόν και ανέλυε τον τρόπο δράσης μου και ομιλίας, ενώ εγώ δεν του είχα πει ΠΟΤΕ τίποτα και φυσικά ξέρω ότι ΠΡΟΓΝΩΡΙΖΕ από Άγγελο με τον οποίο συνομιλούσε κάθε μου δράση και κάθε μου Αμάρτημα το οποίο ήθελε και ΕΠΕΤΡΕΨΕ ο Κύριος να μάθω αφού συγκαταλέγονταν στα αγνοήματά μου τα οποία ο Κύριος ήθελε να πολεμήσω και έτσι με βοηθούσε να γίνει πράξη αυτό που ζητούσα στις προσευχές μου που ήταν ΝΑ ΜΕ ΦΩΤΙΖΕΙ για να μην αμαρτάνω άλλο.

Τέλος αν με ρωτάτε πως μπορεί κάποιος να καταφέρει την εξάλειψη της ακηδίας ΠΑΝΤΕΛΩΣ σας απαντώ ότι Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ είναι ο Μοναχισμός όπου ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΚΑΘΕ ΔΡΑΣΗ που αφορά την εγκόσμια ζωή η οποία εκ των πραγμάτων θα περιλαμβάνει την άσκηση κριτικής.

Εγώ ακόμη αγωνίζομαι και ΘΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ ΜΕΧΡΙ ΕΣΧΑΤΩΝ να ορίσω την κριτική η οποία θα οδηγεί στην αυτογνωσία η οποία φροντίζω και γίνεται ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ εμπρός στο άτομο στο οποίο απευθύνομαι, ενώ όταν πρόκειται για κοινωνικές ομάδες ή δράσεις επαγγελμάτων τότε ΔΕΝ ΣΤΑΝΑΤΩ ΠΟΤΕ με την ελπίδα να οδηγήσω ΕΣΤΩ ένα άτομο στην αυτογνωσία και στην πορεία αρετής από την οποία έχει φύγει. Αυτό είναι ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω τους φίλους μου κυρίως, αλλά και κάποιους από τους συνανθρώπους μου οι οποίοι ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ πρέπει να αρπάξουν την ευκαιρία να βελτιώσουν τα στοιχεία του χαρακτήρα τους. Το ίδιο επιθυμώ και από τους φίλους μου οι οποίοι έτσι με οδηγούν συχνά στην αυτογνωσία έστω και αν δεν το καταλαβαίνουν ότι συμβαίνει αυτό.

6.γαστριμαργεια

Οι νίκες σε αυτό το στάδιο πρέπει να είναι τόσο σε επίπεδο τροφής όσο και σε επίπεδο των ηδονών της σαρκός. Είναι ουσιαστικά το στάδιο κατά το οποίο υπερνικάς και ελέγχεις τις επιθυμίες.

Η νηστεία είναι το μεγαλύτερο όπλο για να υπερβεί κάποιος τις ιδιοτέλειες των ηδονών που μπορεί να είναι τροφικές αλλά και ηδονικές. Με την νηστεία υπερνικείται η λαιμαργία η οποία οδηγεί στη συγκέντρωση τοξικών ουσιών οι οποίες συμπεριλαμβάνονται στα λίπη του σώματος. Δεν είναι μόνο το λίπος αυτό που βλάπτει την υγεία αλλά ΚΥΡΙΩΣ η συσσώρευση μερικών ουσιών οι οποίες συχνά προκαλούν καρκινογενέσεις αλλά και άλλες φορές διαμέσω του αίματος μεταφέρουν κοντά στην καρδιά συσσωματώματα τα οποία προκαλούν θρομβώσεις και πολλές από τις γνωστές καρδιοπάθειες. Οι γιατροί είναι πιο κατάλληλοι για να αναλύσουν τις επιπτώσεις υγείας που προκύπτουν από την κακή διατροφή.

Αν έχει επιτευχθεί ο έλεγχος των επιθυμιών προς την ηδονή τότε οι αναγκαστικές αποχές δεν θα αποτελέσουν πρόβλημα και ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν θα ωθήσουν σε απιστίες και στη συνέχεια σε διαζύγια μα ΠΑΝΩ ΑΠΟΛΑ υπερνικείται η αμαρτία που προκύπτει από τις ανεπίτρεπτες ηδονές.

Ο έλεγχος των επιθυμιών και όπως προκύπτει από την νίκη σε αυτό το στάδιο, διαμέσω της αυτογνωσίας, η οποία ΠΑΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ να είναι ΑΡΙΣΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ, μπορεί να αποτελέσει αίτιο το οποίο οδηγεί στην ευτυχία. Ο ΣΥΝΕΤΟΣ προσδιορισμός των "θέλω" μας τα οποία αν είναι συμβατά με την πραγματικότητα, με όπλο την ελπίδα η οποία ΠΟΤΕ δεν θα επιτρέψουμε να μετατραπεί σε προσδοκία, οδηγεί σε μία κατάσταση η οποία θα αποτελέσει πηγή μεγάλων θλίψεων και τελικά την είσοδο στο πρωταρχικό στάδιο της κατάθλιψης με όσα επακολουθούν.

Στην περίπτωση λοιπόν της νίκης στο στάδιο αυτό (εξηγώ την παραπάνω παράγραφο), ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ θλίψεις που προέρχονται από τις ηδονές οι οποίες μπορεί να είναι τροφής ή ερωτικές. Η εγκράτεια έχει ορίσει μία κατάσταση εσωτερικής δύναμης η οποία θα ορίσει ΑΠΟΥΣΙΑ κατάθλιψης. Η ελπίδα ότι θα αναστραφεί η κατάσταση με όπλο την υπομονή και όταν δεν μετατραπεί σε προσδοκία οδηγεί σε κατάσταση κατά την οποία μπορεί να μην ευτυχεί το άτομο αλλά ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΥΣΤΥΧΕΙ και δεν έχει ανάγκη ψυχοθεραπειών και γενικά ιατροφαρμακευτικές αγωγές οι οποίες προκαλούν εθισμούς.

Οι εθισμοί ΠΡΕΠΕΙ να έχουν υπερνικηθεί σε αυτό το στάδιο για να είναι τελειωτική η νίκη.

7. κενοδοξία

Σήμερα θα μπω σε ένα δύσκολο κεφάλαιο το οποίο δεν αρκούν λίγες σελίδες για να περιγραφεί. Θα προσπαθήσω να συμπεριλάβω την περίληψη του Αγίου Μάξιμου και να προσθέσω ορισμένα στοιχεία από τον Άγιο Ιωάννη τον Σιναΐτη σε μια περιληπτική σύμπτυξη με πρόθεση και κατεύθυνση το επίκεντρο της προσοχής που πρέπει να έχει ο αγωνιζόμενος για να πετύχει την νίκη και την άνοδο από το στάδιο αυτό.

Η κενοδοξία ορίζεται ως το φαινόμενο εκείνο κατά το οποίο συνυπάρχουν η αλαζονεία και η έπαρση σε μια εκδήλωση υπεροψίας του ατόμου. Πολλοί είναι αυτοί που σε αυτό το στάδιο εμπλέκουν την περηφάνια η οποία θα αναλυθεί παρακάτω και η οποία είναι παρεξηγημένη τόσο στις ανατολικές διδασκαλίες όσο και στην Ορθοδοξία. Θα δείτε ότι πρέπει να επιτευχθεί μια ισορροπία η οποία θα ορίσει και την αγάπη του εαυτού στο επιθυμητό επίπεδο εκείνο που θα ορίσει την ευτυχία του ατόμου. Φυσικά η αγάπη αυτή δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με την καλλιεργούμενη σήμερα αγάπη του εαυτού από το Reiki και άλλες διδασκαλίες, αλλά και από ΑΝΙΔΕΟΥΣ ψυχολόγους ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ, οι οποίοι καλλιεργούν τα μιαρά χαρακτηριστικά εκείνα του εγωισμού του οποίου οι εξάρσεις αποτελούν και προκαλούν πληγές στην ψυχή ευαίσθητων ατόμων.

Ο Εγωισμός λοιπόν είναι το πρώτο που πρέπει να πολεμηθεί στο στάδιο της Κενοδοξίας. Η εξάλειψη του εγωισμού χρειάζεται την αυτογνωσία η οποία για να επιτευχθεί χρειάζεται μεγάλη μελέτη των αντιδράσεων του ατόμου από το ίδιο το άτομο. Φυσικά η βοήθεια των φίλων αλλά και των ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ειδικών μπορεί να διευκολύνει τα πράγματα και να επιτευχθεί ο αλτρουισμός πολύ πιο εύκολα από το αναμενόμενο. Εγώ παραδειγματικά χρειάστηκα περίπου είκοσι χρόνια για να εξαλείψω τον εγωισμό και όταν έφτασα στην ΠΛΗΡΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗ κατάλαβα ότι ο μόνος δρόμος για να διατηρήσω την νίκη μου αυτή είναι ο μοναχισμός.

Είδα λοιπόν ότι αναγκαστικά στην πορεία της ζωής στον έξω κόσμο πρέπει να διατηρήσω μια ισορροπία η οποία με ταυτόχρονη οικονομία στον αλτρουισμό, θα ορίσει την δική μου επιβίωση αλλά και των ατόμων της οικογενείας μου. Δεν είναι δυνατόν ένα άτομο να μοιράσει όλα τα υπάρχοντα αφού θα πρέπει να φροντίσει για την δική του επιβίωση σε ένα κόσμο που σήμερα για να τραφείς είναι λίγο δύσκολο. Παλαιότερα η φύση προσέφερε πολλές τροφές οι οποίες συγκεντρώνονταν από αυτή, αλλά σήμερα για να ζήσεις η κοινωνία οικοδομήθηκε πάνω στο χρήμα και έτσι ΠΡΕΠΕΙ αναγκαστικά να φροντίσεις για δημιουργία αποθεματικού αν βέβαια υπάρχει περίσσεια.

Αυτή οι οικονομία που θα αναπτυχθεί με μέτρο και θα διατηρήσει τις ανέσεις στην οικογένεια θα ορίσει και την αγάπη μέσα σε αυτή και είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΒΕΒΑΙΟ ότι ο Θεός δεν θα δυσαρεστηθεί από αυτό το φαινόμενο. Όπου υπάρχει πείνα συνήθως υπάρχει γκρίνια και η γκρίνια είναι ακόμη ένα από τα σκουλήκια που κατατρώνε την αγάπη. Ο ΠΛΗΡΗΣ αλτρουισμός βέβαια θα ευαρεστήσει περισσότερο τον Θεό, αλλά η συνολική αγάπη και ειρήνη μέσα στην οικογένεια αποτελεί την Ευλογία Αυτού.

Εδώ κάπου πρέπει να αναφερθεί ο Ιερός Χρυσόστομος ο οποίος μας λέει ότι τον Θεό τον Ευαρεστεί τόσο ο δρόμος της οικογένειας όσο και του Μοναχισμού.

Ο άνθρωπος λοιπόν ο οποίος θα επιλέξει τον ΠΛΗΡΗ αλτρουισμό είναι καλό να οδηγηθεί στον δρόμο της προσευχής και να οδηγηθεί σε κάποιο Μοναστήρι σε σκοπό την ΠΛΗΡΗ ολοκλήρωση της ψυχής και να αναμένει να μάθει ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ την Κρίση του Κυρίου σχετικά με το Αγγελικό χρίσμα και αν του δοθεί. Φυσικά εκεί θα ζητηθεί να δοθεί ο όρκος αγνότητας , το ορθό είναι ΝΑ ΜΗΝ ΔΟΘΕΙ όρκος, αφού πολλοί είναι αυτοί που δεν αντέχουν τις κακουχίες του Μοναχισμού και αναζητούν την έξοδο και τελικά την οικογένεια. Έτσι δεν θα αναγκαστούν να γίνουν επίορκοι όταν και αν τυχόν αποχωρήσουν.

Η αγνότητα αυτή ζητείται γιατί δεν είναι δυνατόν να έχεις επιλέξει τον Μοναχισμό και να έχεις σαρκικές ηδονές. Σε αυτήν την περίπτωση θα οδηγηθείς ή προς την αμαρτία ή δεν θα προωθήσεις την αγάπη στην οικογένεια όπως ζητείται αυτή από τον Θεό και έτσι εκ των πραγμάτων θα είσαι κάπου ανάμεσα στον Μοναχισμό και στην οικογένεια χωρίς να βρίσκεσαι ούτε στην μία, αλλά ούτε στην άλλη κατάσταση που ευαρεστεί τον Θεό.

Παρατήρησα λοιπόν ότι τηλεοπτικά ο γνωστός ΑΓΥΡΤΗΣ πατέρας Μάξιμος που έγραψε το βιβλίο με την ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΙΑ περί Αντίχριστου, να χλευάζει το Αγγελικό χρίσμα το οποίο είδε να δίδεται σε εκείνους που το άξιζαν ενώ στον ίδιο ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ γιατί απλά ο κύριος ΔΕΝ ΕΥΑΡΕΣΤΗΘΗΚΕ ΚΑΘΟΛΟΥ προφανώς από την διάδοση των ψευδών ερμηνειών γνωστών και αγνώστων προφητειών, αληθινών και ψευδοπροφητειών που έμειναν από τα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης αφού είχαν δοθεί από τον Εωσφόρο ο οποίος διαστρέβλωνε τις Προφητείες που έδινε η Αγία Τριάδα. Η Αγία Τριάδα ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Το άτομο αυτό λοιπόν αν και Ιερέας και σας Ιερέας Άξιος, προκάλεσε μεγάλη σύγχυση και φόβο στους πιστούς ΑΝΑΙΤΙΑ και ειλικρινά δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση του την ώρα της απολογίας του ενώπιων του Κυρίου. Ο Κύριος με τους Ιερείς είναι ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ αυστηρότερος από ότι με τους λαϊκούς, τους οποίους συγχωρεί για την άγνοια, ενώ από τους Ιερείς περιμένει την προσευχή τους ΓΙΑ ΦΩΤΙΣΗ και φροντίζει ο ίδιος να δίνεται με την ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ για να μην προκαλούν κακό. Είναι συχνό το φαινόμενο όμως των αλληγορικών οραμάτων που δίνονται να ερμηνεύονται αυτά λανθασμένα και να οδηγούνται και πάλι σε λάθος δρόμου οι Ιερείς με το φαινόμενο να λαμβάνει ΤΡΑΓΙΚΕΣ διαστάσεις σε ανθρώπους που έχουν δράση Ιερέα σε κάποιες αιρέσεις και ενώ είναι ΨΕΥΔΟΙΕΡΕΙΣ, ο Κύριος ΤΟΥΣ ΘΕΛΕΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ και τους δίνει κάποια οράματα για να Τον πλησιάσουν.

Ένα όραμα αυτής της μορφής δόθηκε στον Απόστολο Πέτρο ο οποίος προωθούσε την ΠΛΗΡΗ νηστεία από το ζωικό κρέας η τροφή από το οποίο είχε επιτραπεί από τον Θεό και από τα πρώτα χρόνια που πέρασαν οι Πρωτόπλαστοι στον παράδεισο που λέγεται Γη. Εδώ κάπου θέλω να τονίσω ότι ο παράδεισος αφορούσε την κατάσταση ΠΡΟ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ, αφού μετά από αυτή η ζωή δεν είναι τόσο ευχάριστη στη Γη και την περιβάλλει πολύς πόνος. Τα αίτια της πτώσης τα έχω περιγράψει κατά την παρουσίαση του Θεϊκού Σχεδίου το οποίο ήταν μια ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ενέργεια η οποία έχει στόχο την σωτηρία όσων περισσότερο ατόμων είναι δυνατό να επιτευχθεί έτσι ώστε ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ η Αγία Τριάδα και να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ κάποια στιγμή μία ΤΕΛΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Επιστρέφω και πάλι στον εγωισμό, ο οποίος για να σβήσει χρειάζεται κάθε φορά που θα διαπιστώνει ο καθένας από εμάς ότι ο εγωισμός του είναι τροχοπέδης στην επικοινωνία αρχικά, αλλά και στην αγάπη τελικά, να αντιμετωπίζεται με αλλαγή συμπεριφοράς κατευθυνόμενη στην απόρριψη του εγωιστικού στοιχείου.

Στη συνέχεια παράλληλα με τον Εγωισμό πρέπει να πολεμηθεί και η ιδιοτέλεια η οποία πολεμείται με την ανάπτυξη της ικανότητας να μάθει το άτομο να μοιράζεται τα αγαθά που έχει.

Αν λοιπόν πολεμηθεί ο εγωισμός και η ιδιοτέλεια τότε έχουν εξαλειφθεί δύο από τα σκουλήκια τα οποία θρέφουν την αλαζονεία και την έπαρση και οδηγούν συνολικά στην κενοδοξία. Η κενοδοξία από μόνη της σαν κατάσταση δεν μπορεί να πολεμηθεί αφού είναι αποτέλεσμα και άλλων παραγόντων οι οποίοι και πάλι προέρχονται από τον εγωισμό και την ιδιοτέλεια. Αυτοί οι παράγοντες είναι που αναλύονται από τον Άγιο Ιωάννη τον Σιναΐτη και αποτελούν προσθήκη πολλών υποκατηγοριών οι οποίες ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ στην Κλίμακα της Ορθοδοξίας αλλά η μελέτη αυτών κρίνεται κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη. Αυτό γιατί η μελέτη αυτή και κάθε σχετική μελέτη συνολικά οδηγούν στην αυτογνωσία η οποία είναι απαραίτητη ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ αγώνα αφού θα ορίσει τις αδυναμίες μας που πρέπει να υπερνικήσουμε στην προσπάθεια να αναπτύξουμε την ικανότητα ΤΕΛΕΙΑΣ αγάπης η οποία είναι αυτή που ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ κάθε εκδήλωση μίσους.

Θυμίζω ότι υπάρχει αναφορά για ύπαρξη ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ σκληροκαρδίας ΣΕ ΟΛΕΣ τις Προφητείες για τα ύστατα χρόνια και μια προσεκτική ματιά δίπλα μας θα μας δείξει ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι με ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ στην καρδιά τους αλλά και αρκετή σκληροκαρδία η οποία αυξάνεται όσο απομακρυνόμαστε από τον Θεό. Αυτό το γεγονός από μόνο του αποτελεί στοιχείο το οποίο δείχνει ότι είναι πολύ πρόωρη οποιαδήποτε αναφορά για την έλευση του Αντίχριστου η οποία φυσικά είναι σχετικά κοντά αλλά μπορεί να είναι και μετά από αρκετούς αιώνες. Στο χέρι μας λοιπόν είναι να εντείνουμε τους αγώνες για εξάλειψη της σκληροκαρδίας η οποίοι αγώνες εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να επιτευχθούν εάν δεν υπερνικηθεί η κενοδοξία.

Την κατάσταση αυτήν της σκληροκαρδίας να αναπτύσσεται την ένιωσα το διάστημα που αρχικά πήγα να απομακρυνθώ από τον Θεό, την οποία πολέμησα μέχρις εσχάτων για να την εξαλείψω για χρόνια και πριν καν επιστρέψω και πάλι σας άσωτος υιός στο πλευρό του Κυρίου. Ήταν η Κυριακή του Ασώτου εκείνη την ημέρα που ο Άγιος Νεκτάριος με ένα όνειρο που μου έδωσε στο οποίο περιλαμβάνονταν η ημερομηνία 9/11, με οδήγησε σε ένα μοναστήρι όπου και τελικά Εξομολογήθηκα μέσα από μια διαδικασία η οποία κράτησε μερικούς μήνες. Από την ημερομηνία κατάλαβα ότι πρόκειται για τον Άγιο Νεκτάριο.

8. περηφάνια

Στο στάδιο αυτό λοιπόν θα αναλύσω μια παρεξηγημένη έννοια από την ορθοδοξία αφού οι Ορθόδοξοι Μοναχοί προσπαθούν να σβήσουν κάθε είδους περηφάνιας. Μόνο που με τον τρόπο αυτό δημιουργούν μια ενεργοποίηση της δύναμης της συνήθειας με αποτέλεσμα να χάνονται ικανότητες προσευχής δακρύων και θα εξηγήσω παρακάτω γιατί.

Αρχικά θα ήθελα να κάνω μια εισαγωγή για να γίνουν περισσότερο κατανοητά στη συνέχεια τα παραπάνω.

Η περηφάνια διαχωρίζεται στην αλαζονική περηφάνια και στην περηφάνια της καθαρής καρδιάς. Είναι αυτή που ο Κύριος θέλει και ΖΗΤΗΣΕ με την φράση "καθαρή τη καρδία". Με την φράση αυτή ο κύριος δεν απέρριψε το τρίπτυχο Μετάνοια- Εξομολόγηση- Θεία Μετάληψη που είναι ο δρόμος της καθαρής καρδιάς από ΚΑΘΕ ΒΡΩΜΙΑ που υπεισέρχεται από την αμαρτία. Η καθαρή καρδιά είναι αυτή που θα επιτευχθεί αλλά για να εξέλθει η ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ περηφάνια της καθαρής καρδιάς πρέπει να υπάρχει η βεβαιότητα ότι ευαρεστήσαμε τον κύριο. Το Ορθό είναι να δείχνουμε ταπείνωση και να μην επιτρέψουμε την εκδήλωση αυτής της περηφάνιας αλλά αν την έχουμε βαθιά μέσα μας και ΑΝΕΚΔΗΛΩΤΗ, τότε έχουμε ορίσει μια ψυχική ικανοποίηση με το επιζητούμενο αποτέλεσμα η οποία μας επιτρέπει να εντείνουμε τους αγώνες για να διατηρούμε ΣΥΝΕΧΩΣ καθαρή την καρδιά μας από κάθε βρωμιά της αμαρτίας και αυτό επέρχεται με την νίκη κατά της Αμαρτίας η οποία θα έχει εδραιωθεί με ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΕΣ ΝΙΚΕΣ σε προηγούμενα στάδια.
Εδώ κάπου θέλω να προσθέσω ότι τα στάδια αυτά και οι καταστάσεις που περιλαμβάνουν, αποτελούν τους δαίμονες των μοναχών με τους οποίους μάχονται στον αγώνα για ολοκλήρωση της ψυχής. Η αλαζονεία και η έπαρση είναι τα χαρακτηριστικά εκείνα που τρέφουν την κενοδοξία αλλά και την περηφάνια . Σε πρώτο στάδιο νίκης των χαρακτηριστικών αυτών απομακρύνεται η κενοδοξία και η ένταση στους αγώνες να εξαφανιστεί η έπαρση απομακρύνεται και η μιαρή περηφάνια που είναι η αλαζονική περηφάνια. Άλλοι ευρέως γνωστοί δαίμονες των μοναχών είναι η περιέργεια και η καταλαλιά. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι μικρότερης σημασίας.

Εδώ κάπου θέλω να τονίσω ότι η αλαζονική περηφάνια είναι χαρακτηριστικό το οποίο εμπεριέχεται μέσα στο στάδιο της κενοδοξίας και μπορεί να έχει απομακρυνθεί η κενοδοξία αλλά να μένει η αλαζονεία η οποία θα εκδηλώνει την αλαζονική περηφάνια που ανέφερα.
Η περηφάνια της καθαρής καρδιάς είναι αυτή που ορίζει και τους αγώνες που ορίζονται από το άτομο ΚΑΙ ΜΟΝΟ σε πρώτο στάδιο. Η ακαταδεκτικότητα βοήθειας όταν παραστεί ανάγκη είναι μια μορφή αλαζονείας και πρέπει να έχει πολεμηθεί αυτή για να επιτευχθεί η νίκη. Όταν εντείνονται οι αγώνες και τα αδιέξοδα ορίζονται στο τέλος της υπομονής, τότε οι αγώνες έχουν φτάσει σε υπέρτατους βαθμούς και με όπλο την υπομονή επέρχεται εσωτερική δύναμη που είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ κατά τον Μοναχισμό, αλλά και για να ανταπεξέλθει το άτομο στις δύσκολες συνθήκες της ζωής που θα συναντήσει. Με αυτόν τον τρόπο δεν έρχεται η εγκατάλειψη και απομακρύνεται κάθε αδυναμία που θα ορίσει πιθανές συνθήκες αυτοκτονίας που συχνά ορίζονται από αδυναμία αντοχής στις δυσχέρειες που εμφανίζονται.
Αν με το παραμικρό οδηγούμαστε να ζητήσουμε την βοήθεια διαμέσω της Προσευχής και εναποθέτουμε την ελπίδα μας στον Θεό ενδέχεται να γίνει αυτή Προσδοκία και να μας απογοητεύσει αφού συχνά ο Θεός ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ γιατί απλά θέλει να σκληραγωγηθούμε και να προσπαθήσουμε περισσότερο στηριζόμενοι στις δυνάμεις μας.

Έτσι και όταν δούμε το αδιέξοδο και έχοντας ΒΑΘΙΑ ΠΙΣΤΗ με την δύναμη της προσευχής δακρύων θα επέλθει το θαύμα το οποίο η Αγία τριάδα δεν θα το αρνηθεί βλέποντας πόσο πολύ θέλουμε (ας πούμε υποθετικά) να γεννηθεί ΥΓΙΕΣΤΕΤΟ το μωρό που οι γιατροί είδαν ότι στην κοιλιά της μάνας του κινδυνεύει να γεννηθεί ανάπηρο και όπως συχνά έχει παρατηρηθεί να αρθεί αυτό που οι γιατροί είχαν ήδη διαπιστώσει. Η επιμονή μιας μάνας να γεννήσει μη προχωρώντας σε έκτρωση, με ΒΑΘΙΑ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΑ ΨΥΧΗΣ, ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ να οριστεί το θαύμα το οποίο εξηγεί ΠΑΜΠΟΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ που διαψεύστηκαν ΕΞΑΙΡΕΤΟΙ επιστήμονες.

Συχνά ο Κύριος επειδή ΠΡΟΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι θα αμφισβητηθούν κάποια από τα θαύματα, ορίζει και υπάρχει μια φαινομενικότητα αυτοθεραπείας και με τον τρόπο αυτό πειράζει τους αμφισβητίες από τους οποίους ζητάει να είναι περισσότερο προσεκτικοί και να διαθέτουν μεγαλύτερη πίστη.

Με τον τρόπο αυτό ο Κύριος ορίζει και εξέρχεται μεγαλύτερο ύψος αγάπης από τους ΑΛΗΘΙΝΑ πιστούς, οι οποίοι ακόμη και αν δεν έχει γίνει θαύμα ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΟ προσευχόμενοι αλλά και στους αμφισβητίες τους αφήνει με μια περιέργεια, η οποία ορίζει έρευνα σχετικά με το τι έχει συμβεί. Συχνά έρευνες αυτής της μορφής φέρνουν ανακαλύψεις οι οποίες ΣΩΖΟΥΝ ΖΩΕΣ και επιτυγχάνεται ΝΑ ΕΠΕΛΘΕΙ ΚΑΛΟ στην ανθρωπότητα από αμφισβητίες Θεού τους οποίους ΘΑ ΑΝΤΑΜΕΙΨΕΙ ΠΑΝΔΙΚΑΙΑ και θα οριστεί μία εξαιρετικά μεγάλη ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ στην αιώνιο ζωή.

Κλείνω με το στάδιο αυτό, ενημερώνοντας ότι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΘΕΙ ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ από την Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτη κι ας έχει λάθος ονομασμένα τα στάδια, γιατί ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ θα μπορέσει το άτομο να φτάσει σε ΠΛΗΡΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ.

9.Ταπεινότητα

Εδώ θα σας παρουσιάσω το πιο απλό αλλά και τόσο δύσκολο να υπερνικηθεί στάδιο. Απλό γιατί αν έχει γίνει συστηματική δουλειά στα πρώτα στάδια τότε η ταπεινότητα έρχεται μόνη της και μάλιστα είναι εξαιρετικά βαθιά στα έγκατα της ψυχής εγκατεστημένη.
Πριν από όλα και με την έναρξη των πνευματικών αγώνων πρέπει να καλλιεργείται η σεμνότητα η οποία θα επιφέρει αργότερα την ταπεινοφροσύνη και τελικά την ταπεινότητα.
Σκεφτείτε ότι έχει νικηθεί η αλαζονεία και η έπαρση σε συνδυασμό με τα παραπάνω και έχει οριστεί η αγνή περηφάνια της καθαρής καρδιάς. Τότε έχει κρυώσει ο αέρας του αερόστατου που μας τραβάει προς τα πάνω και έτσι είμαστε καθηλωμένοι στο έδαφος. Σε αυτήν την περίπτωση μένει απλά να σκύψουμε το κεφάλι εμπρός στον Κύριο και να προσευχηθούμε με γεμάτη την καρδιά μας από αγάπη προς Αυτόν.

Αλλά ποια η σημασία αυτού του σταδίου και γιατί πρέπει να επιτευχθεί η ταπεινότητα;
Σε αυτό το ερώτημα θα λάβετε απαντήσεις που δεν περιμένετε αφού όλοι γνωρίζουν απλά την φράση του Λόγου του θεού "Αυτός που εξυψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και αυτός που ταπεινώνεται θα εξυψωθεί" σε ελεύθερη μετάφραση. Τα σχετικά περιγράφονται από πολλές παραβολές με κορυφαίες την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου και την παραβολή του Ασώτου.

Στην πρώτη περίπτωση η ταπεινότητα ορίζεται από την σεμνή προσευχή και στην δεύτερη ορίζεται από την παρουσία ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ.

Η Μετάνοια φέρνει την δύναμη της συγνώμης η οποία είναι αυτή που για να ειπωθεί και για να ζητηθεί χρειάζεται να υπάρχει η απαραίτητη ταπείνωση. Αυτός που θα ζητήσει συγνώμη αν τον έχει κυριεύσει έστω και η ελάχιστη έπαρση δεν ζητάει συγνώμη ή αν ζητήσει θα είναι ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ψεύτικη.

Θα ήθελα να συνεχίσω με μερικές άλλες μορφές ταπείνωσης. Αυτές είναι οι μορφές ταπείνωσης των αρχαίων φιλοσόφων οι οποίοι την δίδαξαν από αρχαιοτάτων χρόνων με κορυφαίες περιπτώσεις τον Σόλωνα και τον Σωκράτη.

"Ένα γνωρίζω πολύ καλά και αυτό είναι η άγνοια που με διακατέχει" έλεγε σε ελεύθερη μετάφραση ο Σωκράτης και "όσο γερνάω όλο και μαθαίνω" έλεγε σε ελεύθερη μετάφραση επίσης και ο Σόλωνας.

Υπάρχουν πιο απλές εκφάνσεις ταπεινότητας που να έχουν εκφραστεί;
Φυσικά και όχι.

Η ταπεινότητα διδάσκονταν και διδάσκεται σε όλες τις σχολές πολέμου και αυτό γίνεται για δυο λόγους. Αρχικά για να υπάρχει υπακοή και ΚΥΡΙΩΣ για να επιτευχθεί η μάθηση.
Αν λοιπόν υπάρχει η έπαρση στον μαθητευόμενο ότι κατέχει την γνώση ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΘΕΙ:;;
Είναι τόσο λεπτές οι ισορροπίες σε αυτό το στάδιο και στο επόμενο που είναι η διάκριση που αν πιστέψεις ότι έφτασες στην διάκριση τότε έχεις χάσει την ταπείνωση και έχεις επιστρέψει στο στάδιο της κενοδοξίας ή της περηφάνιας, την οποία πρέπει να πολεμήσεις και πάλι.
Τα παραπάνω καθώς και όσα έχω παρουσιάσει ήδη είναι εισαγωγικά και περιληπτικά της Κλίμακας και ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ η μελέτη αυτών αλλά είναι παραπάνω από επιτακτική η ανάγκη να μελετηθεί ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης όπως έχω ήδη αναφέρει και άλλες φορές. Η οκνηρία πρέπει να έχει υπερνικηθεί αν θέλει το άτομο να ασχοληθεί με βαθύτερες έννοιες τις οποίες για να κατανοήσει δεν αρκεί η μάθηση αυτών αλλά χρειάζεται βαθύτερη μελέτη. Υπάρχουν άνθρωποι που αν τους ρωτήσεις την Κλίμακα δεν μπορούν να αναφέρουν τα στάδια με την σειρά, αλλά η μελέτη αυτής όρισε και έχουν ανέλθει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα στα σκαλιά της τελειοποίησης της ψυχής και αυτό το πέτυχαν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με αυτήν.

10. Διάκριση

Η διάκριση είναι το πιο δύσκολο στάδιο για να επιτευχθεί. Για να φτάσει κάποιος στην διάκριση πρέπει συνεχώς να ασκείται και ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ να μην πιστέψει ότι έχει φτάσει στην διάκριση.

Η συνεχής άσκηση θα πρέπει να έχει αρχίσει από τα πρώτα στάδια και να συνεχίζεται ακόμη και όταν έχει φτάσει ο ασκούμενος ακόμη και στην απάθεια. Τα λάθη είναι δεδομένα στην αρχή και με την συνεχή άσκηση θα μειώνονται συνεχώς και τέλος θα έχουν ελαττωθεί τόσο πολύ που θα μπορεί να νομίσει το άτομο ότι έγινε αλάνθαστο. Αν το πιστέψει αυτό, τότε έχει αυτοαναχθεί σε Θεό και αυτή η αυτοεξύψωση είναι αυτή που τον υποβιβάζει στα μάτια του Θεού, αφού η σχετική έπαρση αποτελεί το σημείο το οποίο δείχνει ότι δεν έχει υπερνικηθεί η περηφάνια και δεν έχει επιτευχθεί η απαιτούμενη ταπεινότητα η οποία θα εξυψώσει τελικά το άτομο στην ΑΠΙΑΣΤΗ ΚΟΡΥΦΗ κατά το τέλος της ζωής του.

11. Απάθεια

Η απάθεια όπως έχω ήδη αναφέρει νομίζουν μερικοί ότι είναι εκείνο το στάδιο κατά το οποίο το άτομο δεν αισθάνεται τίποτα.

ΟΧΙ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν συμβαίνει αυτό αφού κατά το στάδιο αυτό απλά ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ το άτομο και αυτό γιατί έχει σταματήσει να αμαρτάνει έχοντας φτάσει στο σημείο εκείνο της τελειοποίησης του Θεού και έχει πλέον το ΘΕΛΗΜΑ ΑΥΤΟΥ στην καρδιά του και στον νου και πράττει αναλόγως.

Επίλογος

Κλείνω λοιπόν την αναφορά μου στην Κλίμακα την οποία μελέτησα από διάφορα βιβλία και ειδικά από τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή και ειδικά από την περιληπτική αναφορά του στο βιβλίο "η Ασκητική φιλοσοφία". Σήμερα δεν εκδίδεται πλέον αφού κυκλοφορούν τα Άπαντα του Αγίου Μάξιμου στα οποία εμπεριέχονται διάφορες αναλύσεις διάσπαρτες στις Ιερές Γραφές του μεγάλου αυτού σύγχρονου Αγίου της εκκλησίας μας. Επίσης μελέτησα την Κλίμακα του Αγίου Ιωάννη του Σιναΐτη η οποία αρχικά με μπέρδεψε αλλά σταδιακά και επιστρέφοντας στον Άγιο Μάξιμο κατάλαβα ότι πρόκειται για υποκατηγορίες οι οποίες δεν διαχωρίζουν επακριβώς τα 11 στάδια και όπως αναφέρονται από αυτόν. Οι υποκατηγορίες αυτές δεν μειώνουν την αξία των Ιερών Γραφών του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου, η μελέτη των οποίων θα υποβοηθούσε το άτομο να φτάσει στην αυτογνωσία και να κατανοήσει σε τεράστιο βαθμό την αξία της Κλίμακας διαμέσω της οποίας τελικά επιτυγχάνεται ο έλεγχος του νου, δια μέσω του οποίου επιτυγχάνεται η ΝΙΚΗ σε ΟΛΑ τα στάδια που πρέπει να περάσει η ψυχή για να τελειοποιηθεί και να νιώθει την αγάπη ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ.